فخخ

Arabic

Etymology

Denominal verb of فَخّ (faḵḵ, trap, snare).

Verb

فَخَّخَ • (faḵḵaḵa) II (non-past يُفَخِّخُ (yufaḵḵiḵu), verbal noun تَفْخِيخ (tafḵīḵ))

  1. (intransitive) to lurk, to ambush
  2. (transitive) to rig, to wire with a trap, to groom

Conjugation

Conjugation of فَخَّخَ (II, sound, full passive, verbal noun تَفْخِيخ)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَفْخِيخ
tafḵīḵ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُفَخِّخ
mufaḵḵiḵ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُفَخَّخ
mufaḵḵaḵ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَخَّخْتُ
faḵḵaḵtu
فَخَّخْتَ
faḵḵaḵta
فَخَّخَ
faḵḵaḵa
فَخَّخْتُمَا
faḵḵaḵtumā
فَخَّخَا
faḵḵaḵā
فَخَّخْنَا
faḵḵaḵnā
فَخَّخْتُمْ
faḵḵaḵtum
فَخَّخُوا
faḵḵaḵū
f فَخَّخْتِ
faḵḵaḵti
فَخَّخَتْ
faḵḵaḵat
فَخَّخَتَا
faḵḵaḵatā
فَخَّخْتُنَّ
faḵḵaḵtunna
فَخَّخْنَ
faḵḵaḵna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفَخِّخُ
ʔufaḵḵiḵu
تُفَخِّخُ
tufaḵḵiḵu
يُفَخِّخُ
yufaḵḵiḵu
تُفَخِّخَانِ
tufaḵḵiḵāni
يُفَخِّخَانِ
yufaḵḵiḵāni
نُفَخِّخُ
nufaḵḵiḵu
تُفَخِّخُونَ
tufaḵḵiḵūna
يُفَخِّخُونَ
yufaḵḵiḵūna
f تُفَخِّخِينَ
tufaḵḵiḵīna
تُفَخِّخُ
tufaḵḵiḵu
تُفَخِّخَانِ
tufaḵḵiḵāni
تُفَخِّخْنَ
tufaḵḵiḵna
يُفَخِّخْنَ
yufaḵḵiḵna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفَخِّخَ
ʔufaḵḵiḵa
تُفَخِّخَ
tufaḵḵiḵa
يُفَخِّخَ
yufaḵḵiḵa
تُفَخِّخَا
tufaḵḵiḵā
يُفَخِّخَا
yufaḵḵiḵā
نُفَخِّخَ
nufaḵḵiḵa
تُفَخِّخُوا
tufaḵḵiḵū
يُفَخِّخُوا
yufaḵḵiḵū
f تُفَخِّخِي
tufaḵḵiḵī
تُفَخِّخَ
tufaḵḵiḵa
تُفَخِّخَا
tufaḵḵiḵā
تُفَخِّخْنَ
tufaḵḵiḵna
يُفَخِّخْنَ
yufaḵḵiḵna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفَخِّخْ
ʔufaḵḵiḵ
تُفَخِّخْ
tufaḵḵiḵ
يُفَخِّخْ
yufaḵḵiḵ
تُفَخِّخَا
tufaḵḵiḵā
يُفَخِّخَا
yufaḵḵiḵā
نُفَخِّخْ
nufaḵḵiḵ
تُفَخِّخُوا
tufaḵḵiḵū
يُفَخِّخُوا
yufaḵḵiḵū
f تُفَخِّخِي
tufaḵḵiḵī
تُفَخِّخْ
tufaḵḵiḵ
تُفَخِّخَا
tufaḵḵiḵā
تُفَخِّخْنَ
tufaḵḵiḵna
يُفَخِّخْنَ
yufaḵḵiḵna
imperative
الْأَمْر
m فَخِّخْ
faḵḵiḵ
فَخِّخَا
faḵḵiḵā
فَخِّخُوا
faḵḵiḵū
f فَخِّخِي
faḵḵiḵī
فَخِّخْنَ
faḵḵiḵna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُخِّخْتُ
fuḵḵiḵtu
فُخِّخْتَ
fuḵḵiḵta
فُخِّخَ
fuḵḵiḵa
فُخِّخْتُمَا
fuḵḵiḵtumā
فُخِّخَا
fuḵḵiḵā
فُخِّخْنَا
fuḵḵiḵnā
فُخِّخْتُمْ
fuḵḵiḵtum
فُخِّخُوا
fuḵḵiḵū
f فُخِّخْتِ
fuḵḵiḵti
فُخِّخَتْ
fuḵḵiḵat
فُخِّخَتَا
fuḵḵiḵatā
فُخِّخْتُنَّ
fuḵḵiḵtunna
فُخِّخْنَ
fuḵḵiḵna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفَخَّخُ
ʔufaḵḵaḵu
تُفَخَّخُ
tufaḵḵaḵu
يُفَخَّخُ
yufaḵḵaḵu
تُفَخَّخَانِ
tufaḵḵaḵāni
يُفَخَّخَانِ
yufaḵḵaḵāni
نُفَخَّخُ
nufaḵḵaḵu
تُفَخَّخُونَ
tufaḵḵaḵūna
يُفَخَّخُونَ
yufaḵḵaḵūna
f تُفَخَّخِينَ
tufaḵḵaḵīna
تُفَخَّخُ
tufaḵḵaḵu
تُفَخَّخَانِ
tufaḵḵaḵāni
تُفَخَّخْنَ
tufaḵḵaḵna
يُفَخَّخْنَ
yufaḵḵaḵna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفَخَّخَ
ʔufaḵḵaḵa
تُفَخَّخَ
tufaḵḵaḵa
يُفَخَّخَ
yufaḵḵaḵa
تُفَخَّخَا
tufaḵḵaḵā
يُفَخَّخَا
yufaḵḵaḵā
نُفَخَّخَ
nufaḵḵaḵa
تُفَخَّخُوا
tufaḵḵaḵū
يُفَخَّخُوا
yufaḵḵaḵū
f تُفَخَّخِي
tufaḵḵaḵī
تُفَخَّخَ
tufaḵḵaḵa
تُفَخَّخَا
tufaḵḵaḵā
تُفَخَّخْنَ
tufaḵḵaḵna
يُفَخَّخْنَ
yufaḵḵaḵna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفَخَّخْ
ʔufaḵḵaḵ
تُفَخَّخْ
tufaḵḵaḵ
يُفَخَّخْ
yufaḵḵaḵ
تُفَخَّخَا
tufaḵḵaḵā
يُفَخَّخَا
yufaḵḵaḵā
نُفَخَّخْ
nufaḵḵaḵ
تُفَخَّخُوا
tufaḵḵaḵū
يُفَخَّخُوا
yufaḵḵaḵū
f تُفَخَّخِي
tufaḵḵaḵī
تُفَخَّخْ
tufaḵḵaḵ
تُفَخَّخَا
tufaḵḵaḵā
تُفَخَّخْنَ
tufaḵḵaḵna
يُفَخَّخْنَ
yufaḵḵaḵna