فخم

Arabic

Etymology

Root
ف خ م (f ḵ m)
2 terms

Adjective

فَخْم • (faḵm) (feminine فَخْمَة (faḵma), common plural فِخَام (fiḵām), feminine plural فَخْمَات (faḵmāt), elative أَفْخَم (ʔafḵam))

Declension

Declension of adjective **فَخْم** (faḵm)
singular	masculine		feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	فَخْم faḵm	الْفَخْم al-faḵm	فَخْمَة faḵma	الْفَخْمَة al-faḵma
nominative	فَخْمٌ faḵmun	الْفَخْمُ al-faḵmu	فَخْمَةٌ faḵmatun	الْفَخْمَةُ al-faḵmatu
accusative	فَخْمًا faḵman	الْفَخْمَ al-faḵma	فَخْمَةً faḵmatan	الْفَخْمَةَ al-faḵmata
genitive	فَخْمٍ faḵmin	الْفَخْمِ al-faḵmi	فَخْمَةٍ faḵmatin	الْفَخْمَةِ al-faḵmati
dual	masculine		feminine
dual	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	فَخْمَيْن faḵmayn	الْفَخْمَيْن al-faḵmayn	فَخْمَتَيْن faḵmatayn	الْفَخْمَتَيْن al-faḵmatayn
nominative	فَخْمَانِ faḵmāni	الْفَخْمَانِ al-faḵmāni	فَخْمَتَانِ faḵmatāni	الْفَخْمَتَانِ al-faḵmatāni
accusative	فَخْمَيْنِ faḵmayni	الْفَخْمَيْنِ al-faḵmayni	فَخْمَتَيْنِ faḵmatayni	الْفَخْمَتَيْنِ al-faḵmatayni
genitive	فَخْمَيْنِ faḵmayni	الْفَخْمَيْنِ al-faḵmayni	فَخْمَتَيْنِ faḵmatayni	الْفَخْمَتَيْنِ al-faḵmatayni
plural	masculine		feminine
	basic broken plural triptote		sound feminine plural‎; basic broken plural triptote
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	فِخَام fiḵām	الْفِخَام al-fiḵām	فَخْمَات‎; فِخَام faḵmāt‎; fiḵām	الْفَخْمَات‎; الْفِخَام al-faḵmāt‎; al-fiḵām
nominative	فِخَامٌ fiḵāmun	الْفِخَامُ al-fiḵāmu	فَخْمَاتٌ‎; فِخَامٌ faḵmātun‎; fiḵāmun	الْفَخْمَاتُ‎; الْفِخَامُ al-faḵmātu‎; al-fiḵāmu
accusative	فِخَامًا fiḵāman	الْفِخَامَ al-fiḵāma	فَخْمَاتٍ‎; فِخَامًا faḵmātin‎; fiḵāman	الْفَخْمَاتِ‎; الْفِخَامَ al-faḵmāti‎; al-fiḵāma
genitive	فِخَامٍ fiḵāmin	الْفِخَامِ al-fiḵāmi	فَخْمَاتٍ‎; فِخَامٍ faḵmātin‎; fiḵāmin	الْفَخْمَاتِ‎; الْفِخَامِ al-faḵmāti‎; al-fiḵāmi

References

Steingass, Francis Joseph (1884) “فخم”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[1], London: W.H. Allen
Wehr, Hans (1979) “فخم”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Verb

فَخُمَ • (faḵuma) I (non-past يَفْخُمُ (yafḵumu), verbal noun فَخَامَة (faḵāma))

to be or become magnificent, honored

Conjugation

Conjugation of **فَخُمَ** (I, sound, u ~ u, no passive (?), verbal noun *فَخَامَة*)

verbal noun الْمَصْدَر					فَخَامَة faḵāma
active participle اِسْم الْفَاعِل					? ?
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَخُمْتُ faḵumtu	فَخُمْتَ faḵumta	فَخُمَ faḵuma	فَخُمْتُمَا faḵumtumā	فَخُمَا faḵumā	فَخُمْنَا faḵumnā	فَخُمْتُمْ faḵumtum	فَخُمُوا faḵumū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فَخُمْتُ faḵumtu	فَخُمْتِ faḵumti	فَخُمَتْ faḵumat	فَخُمْتُمَا faḵumtumā	فَخُمَتَا faḵumatā	فَخُمْنَا faḵumnā	فَخُمْتُنَّ faḵumtunna	فَخُمْنَ faḵumna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَفْخُمُ ʔafḵumu	تَفْخُمُ tafḵumu	يَفْخُمُ yafḵumu	تَفْخُمَانِ tafḵumāni	يَفْخُمَانِ yafḵumāni	نَفْخُمُ nafḵumu	تَفْخُمُونَ tafḵumūna	يَفْخُمُونَ yafḵumūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَفْخُمُ ʔafḵumu	تَفْخُمِينَ tafḵumīna	تَفْخُمُ tafḵumu	تَفْخُمَانِ tafḵumāni	تَفْخُمَانِ tafḵumāni	نَفْخُمُ nafḵumu	تَفْخُمْنَ tafḵumna	يَفْخُمْنَ yafḵumna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْخُمَ ʔafḵuma	تَفْخُمَ tafḵuma	يَفْخُمَ yafḵuma	تَفْخُمَا tafḵumā	يَفْخُمَا yafḵumā	نَفْخُمَ nafḵuma	تَفْخُمُوا tafḵumū	يَفْخُمُوا yafḵumū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَفْخُمَ ʔafḵuma	تَفْخُمِي tafḵumī	تَفْخُمَ tafḵuma	تَفْخُمَا tafḵumā	تَفْخُمَا tafḵumā	نَفْخُمَ nafḵuma	تَفْخُمْنَ tafḵumna	يَفْخُمْنَ yafḵumna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْخُمْ ʔafḵum	تَفْخُمْ tafḵum	يَفْخُمْ yafḵum	تَفْخُمَا tafḵumā	يَفْخُمَا yafḵumā	نَفْخُمْ nafḵum	تَفْخُمُوا tafḵumū	يَفْخُمُوا yafḵumū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَفْخُمْ ʔafḵum	تَفْخُمِي tafḵumī	تَفْخُمْ tafḵum	تَفْخُمَا tafḵumā	تَفْخُمَا tafḵumā	نَفْخُمْ nafḵum	تَفْخُمْنَ tafḵumna	يَفْخُمْنَ yafḵumna
imperative الْأَمْر	m		اُفْخُمْ ufḵum		اُفْخُمَا ufḵumā			اُفْخُمُوا ufḵumū
imperative الْأَمْر	f		اُفْخُمِي ufḵumī		اُفْخُمَا ufḵumā			اُفْخُمْنَ ufḵumna

Verb

فَخَّمَ • (faḵḵama) II (non-past يُفَخِّمُ (yufaḵḵimu), verbal noun تَفْخِيم (tafḵīm))

to intensify, magnify
to venerate, honor, defer, revere, treat respectfully, show regard
(language) to pronounce a consonant emphatically, to read or speak emphatically

Conjugation

Conjugation of **فَخَّمَ** (II, sound, full passive, verbal noun *تَفْخِيم*)

verbal noun الْمَصْدَر					تَفْخِيم tafḵīm
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُفَخِّم mufaḵḵim
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُفَخَّم mufaḵḵam
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَخَّمْتُ faḵḵamtu	فَخَّمْتَ faḵḵamta	فَخَّمَ faḵḵama	فَخَّمْتُمَا faḵḵamtumā	فَخَّمَا faḵḵamā	فَخَّمْنَا faḵḵamnā	فَخَّمْتُمْ faḵḵamtum	فَخَّمُوا faḵḵamū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فَخَّمْتُ faḵḵamtu	فَخَّمْتِ faḵḵamti	فَخَّمَتْ faḵḵamat	فَخَّمْتُمَا faḵḵamtumā	فَخَّمَتَا faḵḵamatā	فَخَّمْنَا faḵḵamnā	فَخَّمْتُنَّ faḵḵamtunna	فَخَّمْنَ faḵḵamna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُفَخِّمُ ʔufaḵḵimu	تُفَخِّمُ tufaḵḵimu	يُفَخِّمُ yufaḵḵimu	تُفَخِّمَانِ tufaḵḵimāni	يُفَخِّمَانِ yufaḵḵimāni	نُفَخِّمُ nufaḵḵimu	تُفَخِّمُونَ tufaḵḵimūna	يُفَخِّمُونَ yufaḵḵimūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُفَخِّمُ ʔufaḵḵimu	تُفَخِّمِينَ tufaḵḵimīna	تُفَخِّمُ tufaḵḵimu	تُفَخِّمَانِ tufaḵḵimāni	تُفَخِّمَانِ tufaḵḵimāni	نُفَخِّمُ nufaḵḵimu	تُفَخِّمْنَ tufaḵḵimna	يُفَخِّمْنَ yufaḵḵimna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَخِّمَ ʔufaḵḵima	تُفَخِّمَ tufaḵḵima	يُفَخِّمَ yufaḵḵima	تُفَخِّمَا tufaḵḵimā	يُفَخِّمَا yufaḵḵimā	نُفَخِّمَ nufaḵḵima	تُفَخِّمُوا tufaḵḵimū	يُفَخِّمُوا yufaḵḵimū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُفَخِّمَ ʔufaḵḵima	تُفَخِّمِي tufaḵḵimī	تُفَخِّمَ tufaḵḵima	تُفَخِّمَا tufaḵḵimā	تُفَخِّمَا tufaḵḵimā	نُفَخِّمَ nufaḵḵima	تُفَخِّمْنَ tufaḵḵimna	يُفَخِّمْنَ yufaḵḵimna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَخِّمْ ʔufaḵḵim	تُفَخِّمْ tufaḵḵim	يُفَخِّمْ yufaḵḵim	تُفَخِّمَا tufaḵḵimā	يُفَخِّمَا yufaḵḵimā	نُفَخِّمْ nufaḵḵim	تُفَخِّمُوا tufaḵḵimū	يُفَخِّمُوا yufaḵḵimū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُفَخِّمْ ʔufaḵḵim	تُفَخِّمِي tufaḵḵimī	تُفَخِّمْ tufaḵḵim	تُفَخِّمَا tufaḵḵimā	تُفَخِّمَا tufaḵḵimā	نُفَخِّمْ nufaḵḵim	تُفَخِّمْنَ tufaḵḵimna	يُفَخِّمْنَ yufaḵḵimna
imperative الْأَمْر	m		فَخِّمْ faḵḵim		فَخِّمَا faḵḵimā			فَخِّمُوا faḵḵimū
imperative الْأَمْر	f		فَخِّمِي faḵḵimī		فَخِّمَا faḵḵimā			فَخِّمْنَ faḵḵimna

passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُخِّمْتُ fuḵḵimtu	فُخِّمْتَ fuḵḵimta	فُخِّمَ fuḵḵima	فُخِّمْتُمَا fuḵḵimtumā	فُخِّمَا fuḵḵimā	فُخِّمْنَا fuḵḵimnā	فُخِّمْتُمْ fuḵḵimtum	فُخِّمُوا fuḵḵimū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فُخِّمْتُ fuḵḵimtu	فُخِّمْتِ fuḵḵimti	فُخِّمَتْ fuḵḵimat	فُخِّمْتُمَا fuḵḵimtumā	فُخِّمَتَا fuḵḵimatā	فُخِّمْنَا fuḵḵimnā	فُخِّمْتُنَّ fuḵḵimtunna	فُخِّمْنَ fuḵḵimna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُفَخَّمُ ʔufaḵḵamu	تُفَخَّمُ tufaḵḵamu	يُفَخَّمُ yufaḵḵamu	تُفَخَّمَانِ tufaḵḵamāni	يُفَخَّمَانِ yufaḵḵamāni	نُفَخَّمُ nufaḵḵamu	تُفَخَّمُونَ tufaḵḵamūna	يُفَخَّمُونَ yufaḵḵamūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُفَخَّمُ ʔufaḵḵamu	تُفَخَّمِينَ tufaḵḵamīna	تُفَخَّمُ tufaḵḵamu	تُفَخَّمَانِ tufaḵḵamāni	تُفَخَّمَانِ tufaḵḵamāni	نُفَخَّمُ nufaḵḵamu	تُفَخَّمْنَ tufaḵḵamna	يُفَخَّمْنَ yufaḵḵamna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَخَّمَ ʔufaḵḵama	تُفَخَّمَ tufaḵḵama	يُفَخَّمَ yufaḵḵama	تُفَخَّمَا tufaḵḵamā	يُفَخَّمَا yufaḵḵamā	نُفَخَّمَ nufaḵḵama	تُفَخَّمُوا tufaḵḵamū	يُفَخَّمُوا yufaḵḵamū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُفَخَّمَ ʔufaḵḵama	تُفَخَّمِي tufaḵḵamī	تُفَخَّمَ tufaḵḵama	تُفَخَّمَا tufaḵḵamā	تُفَخَّمَا tufaḵḵamā	نُفَخَّمَ nufaḵḵama	تُفَخَّمْنَ tufaḵḵamna	يُفَخَّمْنَ yufaḵḵamna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَخَّمْ ʔufaḵḵam	تُفَخَّمْ tufaḵḵam	يُفَخَّمْ yufaḵḵam	تُفَخَّمَا tufaḵḵamā	يُفَخَّمَا yufaḵḵamā	نُفَخَّمْ nufaḵḵam	تُفَخَّمُوا tufaḵḵamū	يُفَخَّمُوا yufaḵḵamū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُفَخَّمْ ʔufaḵḵam	تُفَخَّمِي tufaḵḵamī	تُفَخَّمْ tufaḵḵam	تُفَخَّمَا tufaḵḵamā	تُفَخَّمَا tufaḵḵamā	نُفَخَّمْ nufaḵḵam	تُفَخَّمْنَ tufaḵḵamna	يُفَخَّمْنَ yufaḵḵamna