فرك

Arabic

Root
ف ر ك (f r k)
1 term

Pronunciation

  • IPA(key): /fa.ra.ka/

Verb

فَرَكَ • (faraka) I (non-past يَفْرُكُ (yafruku), verbal noun فَرْك (fark))

  1. to chafe, to scrub, to rub

Conjugation

Conjugation of فَرَكَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal noun فَرْك)
verbal noun
الْمَصْدَر
فَرْك
fark
active participle
اِسْم الْفَاعِل
فَارِك
fārik
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَفْرُوك
mafrūk
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَرَكْتُ
faraktu
فَرَكْتَ
farakta
فَرَكَ
faraka
فَرَكْتُمَا
faraktumā
فَرَكَا
farakā
فَرَكْنَا
faraknā
فَرَكْتُمْ
faraktum
فَرَكُوا
farakū
f فَرَكْتِ
farakti
فَرَكَتْ
farakat
فَرَكَتَا
farakatā
فَرَكْتُنَّ
faraktunna
فَرَكْنَ
farakna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفْرُكُ
ʔafruku
تَفْرُكُ
tafruku
يَفْرُكُ
yafruku
تَفْرُكَانِ
tafrukāni
يَفْرُكَانِ
yafrukāni
نَفْرُكُ
nafruku
تَفْرُكُونَ
tafrukūna
يَفْرُكُونَ
yafrukūna
f تَفْرُكِينَ
tafrukīna
تَفْرُكُ
tafruku
تَفْرُكَانِ
tafrukāni
تَفْرُكْنَ
tafrukna
يَفْرُكْنَ
yafrukna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفْرُكَ
ʔafruka
تَفْرُكَ
tafruka
يَفْرُكَ
yafruka
تَفْرُكَا
tafrukā
يَفْرُكَا
yafrukā
نَفْرُكَ
nafruka
تَفْرُكُوا
tafrukū
يَفْرُكُوا
yafrukū
f تَفْرُكِي
tafrukī
تَفْرُكَ
tafruka
تَفْرُكَا
tafrukā
تَفْرُكْنَ
tafrukna
يَفْرُكْنَ
yafrukna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفْرُكْ
ʔafruk
تَفْرُكْ
tafruk
يَفْرُكْ
yafruk
تَفْرُكَا
tafrukā
يَفْرُكَا
yafrukā
نَفْرُكْ
nafruk
تَفْرُكُوا
tafrukū
يَفْرُكُوا
yafrukū
f تَفْرُكِي
tafrukī
تَفْرُكْ
tafruk
تَفْرُكَا
tafrukā
تَفْرُكْنَ
tafrukna
يَفْرُكْنَ
yafrukna
imperative
الْأَمْر
m اُفْرُكْ
ufruk
اُفْرُكَا
ufrukā
اُفْرُكُوا
ufrukū
f اُفْرُكِي
ufrukī
اُفْرُكْنَ
ufrukna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُرِكْتُ
furiktu
فُرِكْتَ
furikta
فُرِكَ
furika
فُرِكْتُمَا
furiktumā
فُرِكَا
furikā
فُرِكْنَا
furiknā
فُرِكْتُمْ
furiktum
فُرِكُوا
furikū
f فُرِكْتِ
furikti
فُرِكَتْ
furikat
فُرِكَتَا
furikatā
فُرِكْتُنَّ
furiktunna
فُرِكْنَ
furikna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفْرَكُ
ʔufraku
تُفْرَكُ
tufraku
يُفْرَكُ
yufraku
تُفْرَكَانِ
tufrakāni
يُفْرَكَانِ
yufrakāni
نُفْرَكُ
nufraku
تُفْرَكُونَ
tufrakūna
يُفْرَكُونَ
yufrakūna
f تُفْرَكِينَ
tufrakīna
تُفْرَكُ
tufraku
تُفْرَكَانِ
tufrakāni
تُفْرَكْنَ
tufrakna
يُفْرَكْنَ
yufrakna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفْرَكَ
ʔufraka
تُفْرَكَ
tufraka
يُفْرَكَ
yufraka
تُفْرَكَا
tufrakā
يُفْرَكَا
yufrakā
نُفْرَكَ
nufraka
تُفْرَكُوا
tufrakū
يُفْرَكُوا
yufrakū
f تُفْرَكِي
tufrakī
تُفْرَكَ
tufraka
تُفْرَكَا
tufrakā
تُفْرَكْنَ
tufrakna
يُفْرَكْنَ
yufrakna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفْرَكْ
ʔufrak
تُفْرَكْ
tufrak
يُفْرَكْ
yufrak
تُفْرَكَا
tufrakā
يُفْرَكَا
yufrakā
نُفْرَكْ
nufrak
تُفْرَكُوا
tufrakū
يُفْرَكُوا
yufrakū
f تُفْرَكِي
tufrakī
تُفْرَكْ
tufrak
تُفْرَكَا
tufrakā
تُفْرَكْنَ
tufrakna
يُفْرَكْنَ
yufrakna

References

Hijazi Arabic

Root
ف ر ك
1 term

Etymology

From Arabic فَرَكَ (faraka).

Pronunciation

  • IPA(key): /fa.rak/

Verb

فَرَك • (farak) I (non-past يِفْرُك (yifruk))

  1. to chafe, to scrub, to rub
    Synonym: دَعَك (daʕak)

Conjugation

Conjugation of فرك
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m فركت (farakt) فركت (farakt) فرك (farak) فركنا (farakna) فركتوا (faraktu) فركوا (faraku)
f فركتي (farakti) فركت (farakat)
non-past m أفرك (ʔafruk) تفرك (tifruk) يفرك (yifruk) نفرك (nifruk) تفركوا (tifruku) يفركوا (yifruku)
f تفركي (tifruki) تفرك (tifruk)
imperative m افرك (afruk) افركوا (afruku)
f افركي (afruki)