فريد
See also: فرید
Arabic
| Root |
|---|
| ف ر د (f r d) |
| 15 terms |
Etymology
Compare فَرَدَ (farada, “to be single, to be alone; to be singular, to be unique”) and فَرُدَ (faruda, (same)).
Pronunciation
- IPA(key): /fa.riːd/
- Rhymes: -iːd
Adjective
فَرِيد • (farīd) (feminine فَرِيدَة (farīda))
- alone, single
- sole, only
- lonely
- solitary
- singular, unique, matchless, unrivaled, unparalleled, nonpareil, peerless, incomparable, nonesuch
- one and only
- particularly endowed with (+ genitive)
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | فَرِيد farīd |
الْفَرِيد al-farīd |
فَرِيدَة farīda |
الْفَرِيدَة al-farīda |
| nominative | فَرِيدٌ farīdun |
الْفَرِيدُ al-farīdu |
فَرِيدَةٌ farīdatun |
الْفَرِيدَةُ al-farīdatu |
| accusative | فَرِيدًا farīdan |
الْفَرِيدَ al-farīda |
فَرِيدَةً farīdatan |
الْفَرِيدَةَ al-farīdata |
| genitive | فَرِيدٍ farīdin |
الْفَرِيدِ al-farīdi |
فَرِيدَةٍ farīdatin |
الْفَرِيدَةِ al-farīdati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | فَرِيدَيْن farīdayn |
الْفَرِيدَيْن al-farīdayn |
فَرِيدَتَيْن farīdatayn |
الْفَرِيدَتَيْن al-farīdatayn |
| nominative | فَرِيدَانِ farīdāni |
الْفَرِيدَانِ al-farīdāni |
فَرِيدَتَانِ farīdatāni |
الْفَرِيدَتَانِ al-farīdatāni |
| accusative | فَرِيدَيْنِ farīdayni |
الْفَرِيدَيْنِ al-farīdayni |
فَرِيدَتَيْنِ farīdatayni |
الْفَرِيدَتَيْنِ al-farīdatayni |
| genitive | فَرِيدَيْنِ farīdayni |
الْفَرِيدَيْنِ al-farīdayni |
فَرِيدَتَيْنِ farīdatayni |
الْفَرِيدَتَيْنِ al-farīdatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ? | ? | فَرِيدَات farīdāt |
الْفَرِيدَات al-farīdāt |
| nominative | ? | ? | فَرِيدَاتٌ farīdātun |
الْفَرِيدَاتُ al-farīdātu |
| accusative | ? | ? | فَرِيدَاتٍ farīdātin |
الْفَرِيدَاتِ al-farīdāti |
| genitive | ? | ? | فَرِيدَاتٍ farīdātin |
الْفَرِيدَاتِ al-farīdāti |
Synonyms
Related terms
- فَرَدَ (farada), فَرْد (fard, noun), مُفْرَد (mufrad), مُفْرَدَات (mufradāt)
Proper noun
فَرِيد • (farīd) m
- a male given name, Fareed or Farid
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | — | فَرِيد farīd |
— |
| nominative | — | فَرِيدٌ farīdun |
— |
| accusative | — | فَرِيدًا farīdan |
— |
| genitive | — | فَرِيدٍ farīdin |
— |
Descendants
- → Azerbaijani: Fərid
- → Bashkir: Фәрит (Fərit)
- → Persian: فرید (Farid)
- → Ottoman Turkish: فرید (Ferid)
- Turkish: Ferid, Ferit
References
- Wehr, Hans (1979) “فرد”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN