فسيح

Arabic

Root
ف س ح (f s ḥ)
3 terms

Etymology

فَعِيل (faʕīl)-type stative-verb derived from the active participle from the verb فَسُحَ (fasuḥa, to become spacious).

Pronunciation

  • IPA(key): /fa.siːħ/
  • Rhymes: -iːħ

Adjective

فَسِيح • (fasīḥ) (feminine فَسِيحَة (fasīḥa), masculine plural فِسَاح (fisāḥ))

  1. wide, spacious, roomy, expansive
    Synonym: وَاسِع (wāsiʕ)

Declension

Declension of adjective فَسِيح (fasīḥ)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal فَسِيح
fasīḥ
الْفَسِيح
al-fasīḥ
فَسِيحَة
fasīḥa
الْفَسِيحَة
al-fasīḥa
nominative فَسِيحٌ
fasīḥun
الْفَسِيحُ
al-fasīḥu
فَسِيحَةٌ
fasīḥatun
الْفَسِيحَةُ
al-fasīḥatu
accusative فَسِيحًا
fasīḥan
الْفَسِيحَ
al-fasīḥa
فَسِيحَةً
fasīḥatan
الْفَسِيحَةَ
al-fasīḥata
genitive فَسِيحٍ
fasīḥin
الْفَسِيحِ
al-fasīḥi
فَسِيحَةٍ
fasīḥatin
الْفَسِيحَةِ
al-fasīḥati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal فَسِيحَيْن
fasīḥayn
الْفَسِيحَيْن
al-fasīḥayn
فَسِيحَتَيْن
fasīḥatayn
الْفَسِيحَتَيْن
al-fasīḥatayn
nominative فَسِيحَانِ
fasīḥāni
الْفَسِيحَانِ
al-fasīḥāni
فَسِيحَتَانِ
fasīḥatāni
الْفَسِيحَتَانِ
al-fasīḥatāni
accusative فَسِيحَيْنِ
fasīḥayni
الْفَسِيحَيْنِ
al-fasīḥayni
فَسِيحَتَيْنِ
fasīḥatayni
الْفَسِيحَتَيْنِ
al-fasīḥatayni
genitive فَسِيحَيْنِ
fasīḥayni
الْفَسِيحَيْنِ
al-fasīḥayni
فَسِيحَتَيْنِ
fasīḥatayni
الْفَسِيحَتَيْنِ
al-fasīḥatayni
plural masculine feminine
basic broken plural triptote sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal فِسَاح
fisāḥ
الْفِسَاح
al-fisāḥ
فَسِيحَات
fasīḥāt
الْفَسِيحَات
al-fasīḥāt
nominative فِسَاحٌ
fisāḥun
الْفِسَاحُ
al-fisāḥu
فَسِيحَاتٌ
fasīḥātun
الْفَسِيحَاتُ
al-fasīḥātu
accusative فِسَاحًا
fisāḥan
الْفِسَاحَ
al-fisāḥa
فَسِيحَاتٍ
fasīḥātin
الْفَسِيحَاتِ
al-fasīḥāti
genitive فِسَاحٍ
fisāḥin
الْفِسَاحِ
al-fisāḥi
فَسِيحَاتٍ
fasīḥātin
الْفَسِيحَاتِ
al-fasīḥāti

Descendants

  • Ottoman Turkish: فسیح (fesih)