فصیح
See also: فصيح
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic فَصِيح (faṣīḥ, “eloquent, fluent”).
Adjective
فصیح • (fasih)
- eloquent, articulate, well-spoken, effective and clear in expressing meaning by speech
- Synonyms: بلیغ (beliğ), دلباز (dilbaz)
- fluent, able to express oneself or use a language accurately, rapidly, and confidently
Descendants
- Turkish: fasih
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “فصیح”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 420
- Çağbayır, Yaşar (2007) “fasih1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1549
- Devellioğlu, Ferit (1962) “fasîh”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 301
- Kélékian, Diran (1911) “فصیح”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 901
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Eloquens”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 459
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “فصیح”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 3527
- Nişanyan, Sevan (2002–) “fasih”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “فصیح”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1388
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic فَصِيح (faṣīḥ).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /fa.ˈsiːh/
- (Dari, formal) IPA(key): [fä.siːʱ]
- (Iran, formal) IPA(key): [fæ.siːʱ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [fä.siʱ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | fasīh |
| Dari reading? | fasīh |
| Iranian reading? | fasih |
| Tajik reading? | fasih |
Adjective
فصیح • (fasih) (comparative فصیحتَر, superlative فصیحتَرین)