فلج
Arabic
| Root |
|---|
| ف ل ج (f l j) |
| 3 terms |
Etymology
Verbal noun of فُلِجَ (fulija, “to become paralyzed”).
Pronunciation
- IPA(key): /fa.lad͡ʒ/
Noun
فَلَج • (falaj) m (plural فُلُوج (fulūj))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | فَلَج falaj |
الْفَلَج al-falaj |
فَلَج falaj |
| nominative | فَلَجٌ falajun |
الْفَلَجُ al-falaju |
فَلَجُ falaju |
| accusative | فَلَجًا falajan |
الْفَلَجَ al-falaja |
فَلَجَ falaja |
| genitive | فَلَجٍ falajin |
الْفَلَجِ al-falaji |
فَلَجِ falaji |
Descendants
Persian
Etymology
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ˈfald͡ʒ/
- (Iran, formal) IPA(key): [fæ.lǽd͡ʒ̥]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | falj |
| Iranian reading? | falaj |
Noun
فلج • (falaj)
Derived terms
- فلج اطفال (falaj-e atfâl, “polio”)
- فلج کردن (falaj kardan, “to paralyze”)
Adjective
فلج • (falaj)
Further reading
- Hayyim, Sulayman (1934) “فلج”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim