فلج

Arabic

Root
ف ل ج (f l j)
3 terms

Etymology

Verbal noun of فُلِجَ (fulija, to become paralyzed).

Pronunciation

  • IPA(key): /fa.lad͡ʒ/

Noun

فَلَج • (falajm (plural فُلُوج (fulūj))

  1. verbal noun of فُلِجَ (fulija) (form I)
  2. (dentistry) diastema
  3. a small river

Declension

Declension of noun فَلَج (falaj)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal فَلَج
falaj
الْفَلَج
al-falaj
فَلَج
falaj
nominative فَلَجٌ
falajun
الْفَلَجُ
al-falaju
فَلَجُ
falaju
accusative فَلَجًا
falajan
الْفَلَجَ
al-falaja
فَلَجَ
falaja
genitive فَلَجٍ
falajin
الْفَلَجِ
al-falaji
فَلَجِ
falaji

Descendants

  • Azerbaijani: fəlc
  • Persian: فلج
  • Ottoman Turkish: فلج (felç)
  • Uzbek: falaj

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic فلج.

Pronunciation

Readings
Classical reading? falj
Iranian reading? falaj

Noun

فلج • (falaj)

  1. paralysis, palsy

Derived terms

  • فلج اطفال (falaj-e atfâl, polio)
  • فلج کردن (falaj kardan, to paralyze)

Adjective

فلج • (falaj)

  1. paralyzed, paralysed

Further reading

  • Hayyim, Sulayman (1934) “فلج”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim