فنک
See also: فنك
Persian
Etymology
Borrowed from a Southern Mongolic dialect of Middle Mongol ancestral to Mongghul funige (“fox”), from Proto-Mongolic *hünegen (“fox”).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /fa.ˈnak/
- (Dari, formal) IPA(key): [fä.nǽk]
- (Iran, formal) IPA(key): [fæ.nǽkʲ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [fä.nǽk]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | fanak |
| Dari reading? | fanak |
| Iranian reading? | fanak |
| Tajik reading? | fanak |
Noun
فنک • (fanak)
Descendants
- → Arabic: فَنَك (fanak), فَنَج (fanaj) (see there for further descendants)
References
- Vullers, Johann August (1856–1864) “فنک”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum[1] (in Latin), volume II, Gießen: J. Ricker, page 694
- Wikander, Stig (1968) “A Central Asian Loanword in Arthaśāstra”, in J. C. Heesterman, G. H. Schokker, V. I. Subramoniam, editors, Pratidanam: Indian, Iranian, and Indo-European studies presented to Franciscus Bernardus Jacobus Kuiper on his sixtieth birthday (Janua Linguarum. Series Maior)[2], volume 34, The Hague · Paris: Mouton, , →ISBN, page 272 fn. 11