قالای

Azerbaijani

Noun

قالای (qalay) (definite accusative قالایێ (qalayı), plural قالایلار (qalaylar))

  1. Arabic spelling of qalay (tin)

Declension

Ottoman Turkish

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Arabic قَلَعِيّ (qalaʕiyy, tin), possibly from Malay kaleng (tin).

Pronunciation

  • IPA(key): /kaˈlaj/

Noun

قالای • (kalay) (definite accusative قالایی (kalayı), uncountable)

  1. tin, a malleable, ductile, metallic element, resistant to corrosion, with atomic number 50 and symbol Sn
    Synonym: رصاص ابیض (rasas-ı ebyâz)
  2. tinsel, anything superficially shiny and showy, or having a false lustre, and more pretty than valuable
    Synonym: فویا (foya)
  3. scolding, berating, a succession of critical remarks, such as those directed towards a misbehaving child

Derived terms

  • قالای ویرمك (kalay virmek, to give a scolding to)
  • قالایجی (kalaycı, tinsmith)
  • قالایسز (kalaysız, tinless)
  • قالایكر (kalayger, tinner)
  • قالایلاتمق (kalaylatmak, to make or let be tinned)
  • قالایلامق (kalaylamak, to tin)
  • قالایلانمق (kalaylanmak, to be tinned)
  • قالایلی (kalaylı, of tin)
  • قالایی آتمق (kalayı atmak, to swear at)
  • قالایی باصمق (kalayı basmak, to swear at)

Descendants

  • Turkish: kalay
  • Abkhaz: акалеи (akʼalej)
  • Albanian: kallaj, kalaj
  • Armenian: խալայ (xalay)
  • Aromanian: cãláe
  • Bulgarian: кала́й (kaláj)
  • Greek: καλάι (kalái), καλάϊ (kaláï)
  • Macedonian: калај (kalaj)
  • Middle Armenian: ղալայ (ġalay)
  • Romanian: călái
  • Serbo-Croatian:
    Cyrillic script: ка̀лај
    Latin script: kàlaj

Further reading