قرف

Arabic

Etymology 1

Root
ق ر ف (q r f)
4 terms

Verb

قَرَفَ • (qarafa) I (non-past يَقْرِفُ (yaqrifu), verbal noun قَرْف (qarf))

  1. to peel, to pare, to bark
Conjugation
Conjugation of قَرَفَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun قَرْف)
verbal noun
الْمَصْدَر
قَرْف
qarf
active participle
اِسْم الْفَاعِل
قَارِف
qārif
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَقْرُوف
maqrūf
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قَرَفْتُ
qaraftu
قَرَفْتَ
qarafta
قَرَفَ
qarafa
قَرَفْتُمَا
qaraftumā
قَرَفَا
qarafā
قَرَفْنَا
qarafnā
قَرَفْتُمْ
qaraftum
قَرَفُوا
qarafū
f قَرَفْتِ
qarafti
قَرَفَتْ
qarafat
قَرَفَتَا
qarafatā
قَرَفْتُنَّ
qaraftunna
قَرَفْنَ
qarafna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَقْرِفُ
ʔaqrifu
تَقْرِفُ
taqrifu
يَقْرِفُ
yaqrifu
تَقْرِفَانِ
taqrifāni
يَقْرِفَانِ
yaqrifāni
نَقْرِفُ
naqrifu
تَقْرِفُونَ
taqrifūna
يَقْرِفُونَ
yaqrifūna
f تَقْرِفِينَ
taqrifīna
تَقْرِفُ
taqrifu
تَقْرِفَانِ
taqrifāni
تَقْرِفْنَ
taqrifna
يَقْرِفْنَ
yaqrifna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَقْرِفَ
ʔaqrifa
تَقْرِفَ
taqrifa
يَقْرِفَ
yaqrifa
تَقْرِفَا
taqrifā
يَقْرِفَا
yaqrifā
نَقْرِفَ
naqrifa
تَقْرِفُوا
taqrifū
يَقْرِفُوا
yaqrifū
f تَقْرِفِي
taqrifī
تَقْرِفَ
taqrifa
تَقْرِفَا
taqrifā
تَقْرِفْنَ
taqrifna
يَقْرِفْنَ
yaqrifna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَقْرِفْ
ʔaqrif
تَقْرِفْ
taqrif
يَقْرِفْ
yaqrif
تَقْرِفَا
taqrifā
يَقْرِفَا
yaqrifā
نَقْرِفْ
naqrif
تَقْرِفُوا
taqrifū
يَقْرِفُوا
yaqrifū
f تَقْرِفِي
taqrifī
تَقْرِفْ
taqrif
تَقْرِفَا
taqrifā
تَقْرِفْنَ
taqrifna
يَقْرِفْنَ
yaqrifna
imperative
الْأَمْر
m اِقْرِفْ
iqrif
اِقْرِفَا
iqrifā
اِقْرِفُوا
iqrifū
f اِقْرِفِي
iqrifī
اِقْرِفْنَ
iqrifna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قُرِفْتُ
quriftu
قُرِفْتَ
qurifta
قُرِفَ
qurifa
قُرِفْتُمَا
quriftumā
قُرِفَا
qurifā
قُرِفْنَا
qurifnā
قُرِفْتُمْ
quriftum
قُرِفُوا
qurifū
f قُرِفْتِ
qurifti
قُرِفَتْ
qurifat
قُرِفَتَا
qurifatā
قُرِفْتُنَّ
quriftunna
قُرِفْنَ
qurifna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقْرَفُ
ʔuqrafu
تُقْرَفُ
tuqrafu
يُقْرَفُ
yuqrafu
تُقْرَفَانِ
tuqrafāni
يُقْرَفَانِ
yuqrafāni
نُقْرَفُ
nuqrafu
تُقْرَفُونَ
tuqrafūna
يُقْرَفُونَ
yuqrafūna
f تُقْرَفِينَ
tuqrafīna
تُقْرَفُ
tuqrafu
تُقْرَفَانِ
tuqrafāni
تُقْرَفْنَ
tuqrafna
يُقْرَفْنَ
yuqrafna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقْرَفَ
ʔuqrafa
تُقْرَفَ
tuqrafa
يُقْرَفَ
yuqrafa
تُقْرَفَا
tuqrafā
يُقْرَفَا
yuqrafā
نُقْرَفَ
nuqrafa
تُقْرَفُوا
tuqrafū
يُقْرَفُوا
yuqrafū
f تُقْرَفِي
tuqrafī
تُقْرَفَ
tuqrafa
تُقْرَفَا
tuqrafā
تُقْرَفْنَ
tuqrafna
يُقْرَفْنَ
yuqrafna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقْرَفْ
ʔuqraf
تُقْرَفْ
tuqraf
يُقْرَفْ
yuqraf
تُقْرَفَا
tuqrafā
يُقْرَفَا
yuqrafā
نُقْرَفْ
nuqraf
تُقْرَفُوا
tuqrafū
يُقْرَفُوا
yuqrafū
f تُقْرَفِي
tuqrafī
تُقْرَفْ
tuqraf
تُقْرَفَا
tuqrafā
تُقْرَفْنَ
tuqrafna
يُقْرَفْنَ
yuqrafna

Verb

قَرِفَ • (qarifa) I (non-past يَقْرَفُ (yaqrafu), verbal noun قَرَف (qaraf))

  1. to loathe, to feel disgust for, to be nauseated by
Conjugation
Conjugation of قَرِفَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive (?), verbal noun قَرَف)
verbal noun
الْمَصْدَر
قَرَف
qaraf
active participle
اِسْم الْفَاعِل
قَارِف
qārif
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَقْرُوف
maqrūf
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قَرِفْتُ
qariftu
قَرِفْتَ
qarifta
قَرِفَ
qarifa
قَرِفْتُمَا
qariftumā
قَرِفَا
qarifā
قَرِفْنَا
qarifnā
قَرِفْتُمْ
qariftum
قَرِفُوا
qarifū
f قَرِفْتِ
qarifti
قَرِفَتْ
qarifat
قَرِفَتَا
qarifatā
قَرِفْتُنَّ
qariftunna
قَرِفْنَ
qarifna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَقْرَفُ
ʔaqrafu
تَقْرَفُ
taqrafu
يَقْرَفُ
yaqrafu
تَقْرَفَانِ
taqrafāni
يَقْرَفَانِ
yaqrafāni
نَقْرَفُ
naqrafu
تَقْرَفُونَ
taqrafūna
يَقْرَفُونَ
yaqrafūna
f تَقْرَفِينَ
taqrafīna
تَقْرَفُ
taqrafu
تَقْرَفَانِ
taqrafāni
تَقْرَفْنَ
taqrafna
يَقْرَفْنَ
yaqrafna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَقْرَفَ
ʔaqrafa
تَقْرَفَ
taqrafa
يَقْرَفَ
yaqrafa
تَقْرَفَا
taqrafā
يَقْرَفَا
yaqrafā
نَقْرَفَ
naqrafa
تَقْرَفُوا
taqrafū
يَقْرَفُوا
yaqrafū
f تَقْرَفِي
taqrafī
تَقْرَفَ
taqrafa
تَقْرَفَا
taqrafā
تَقْرَفْنَ
taqrafna
يَقْرَفْنَ
yaqrafna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَقْرَفْ
ʔaqraf
تَقْرَفْ
taqraf
يَقْرَفْ
yaqraf
تَقْرَفَا
taqrafā
يَقْرَفَا
yaqrafā
نَقْرَفْ
naqraf
تَقْرَفُوا
taqrafū
يَقْرَفُوا
yaqrafū
f تَقْرَفِي
taqrafī
تَقْرَفْ
taqraf
تَقْرَفَا
taqrafā
تَقْرَفْنَ
taqrafna
يَقْرَفْنَ
yaqrafna
imperative
الْأَمْر
m اِقْرَفْ
iqraf
اِقْرَفَا
iqrafā
اِقْرَفُوا
iqrafū
f اِقْرَفِي
iqrafī
اِقْرَفْنَ
iqrafna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قُرِفَ
qurifa
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُقْرَفُ
yuqrafu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُقْرَفَ
yuqrafa
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُقْرَفْ
yuqraf
f

Verb

قَرَّفَ • (qarrafa) II (non-past يُقَرِّفُ (yuqarrifu), verbal noun تَقْرِيف (taqrīf))

  1. to peel, to pare, to bark, to derind
  2. to be loathsome, to arouse disgust
Conjugation
Conjugation of قَرَّفَ (II, sound, full passive, verbal noun تَقْرِيف)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَقْرِيف
taqrīf
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُقَرِّف
muqarrif
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُقَرَّف
muqarraf
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قَرَّفْتُ
qarraftu
قَرَّفْتَ
qarrafta
قَرَّفَ
qarrafa
قَرَّفْتُمَا
qarraftumā
قَرَّفَا
qarrafā
قَرَّفْنَا
qarrafnā
قَرَّفْتُمْ
qarraftum
قَرَّفُوا
qarrafū
f قَرَّفْتِ
qarrafti
قَرَّفَتْ
qarrafat
قَرَّفَتَا
qarrafatā
قَرَّفْتُنَّ
qarraftunna
قَرَّفْنَ
qarrafna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقَرِّفُ
ʔuqarrifu
تُقَرِّفُ
tuqarrifu
يُقَرِّفُ
yuqarrifu
تُقَرِّفَانِ
tuqarrifāni
يُقَرِّفَانِ
yuqarrifāni
نُقَرِّفُ
nuqarrifu
تُقَرِّفُونَ
tuqarrifūna
يُقَرِّفُونَ
yuqarrifūna
f تُقَرِّفِينَ
tuqarrifīna
تُقَرِّفُ
tuqarrifu
تُقَرِّفَانِ
tuqarrifāni
تُقَرِّفْنَ
tuqarrifna
يُقَرِّفْنَ
yuqarrifna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقَرِّفَ
ʔuqarrifa
تُقَرِّفَ
tuqarrifa
يُقَرِّفَ
yuqarrifa
تُقَرِّفَا
tuqarrifā
يُقَرِّفَا
yuqarrifā
نُقَرِّفَ
nuqarrifa
تُقَرِّفُوا
tuqarrifū
يُقَرِّفُوا
yuqarrifū
f تُقَرِّفِي
tuqarrifī
تُقَرِّفَ
tuqarrifa
تُقَرِّفَا
tuqarrifā
تُقَرِّفْنَ
tuqarrifna
يُقَرِّفْنَ
yuqarrifna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقَرِّفْ
ʔuqarrif
تُقَرِّفْ
tuqarrif
يُقَرِّفْ
yuqarrif
تُقَرِّفَا
tuqarrifā
يُقَرِّفَا
yuqarrifā
نُقَرِّفْ
nuqarrif
تُقَرِّفُوا
tuqarrifū
يُقَرِّفُوا
yuqarrifū
f تُقَرِّفِي
tuqarrifī
تُقَرِّفْ
tuqarrif
تُقَرِّفَا
tuqarrifā
تُقَرِّفْنَ
tuqarrifna
يُقَرِّفْنَ
yuqarrifna
imperative
الْأَمْر
m قَرِّفْ
qarrif
قَرِّفَا
qarrifā
قَرِّفُوا
qarrifū
f قَرِّفِي
qarrifī
قَرِّفْنَ
qarrifna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قُرِّفْتُ
qurriftu
قُرِّفْتَ
qurrifta
قُرِّفَ
qurrifa
قُرِّفْتُمَا
qurriftumā
قُرِّفَا
qurrifā
قُرِّفْنَا
qurrifnā
قُرِّفْتُمْ
qurriftum
قُرِّفُوا
qurrifū
f قُرِّفْتِ
qurrifti
قُرِّفَتْ
qurrifat
قُرِّفَتَا
qurrifatā
قُرِّفْتُنَّ
qurriftunna
قُرِّفْنَ
qurrifna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقَرَّفُ
ʔuqarrafu
تُقَرَّفُ
tuqarrafu
يُقَرَّفُ
yuqarrafu
تُقَرَّفَانِ
tuqarrafāni
يُقَرَّفَانِ
yuqarrafāni
نُقَرَّفُ
nuqarrafu
تُقَرَّفُونَ
tuqarrafūna
يُقَرَّفُونَ
yuqarrafūna
f تُقَرَّفِينَ
tuqarrafīna
تُقَرَّفُ
tuqarrafu
تُقَرَّفَانِ
tuqarrafāni
تُقَرَّفْنَ
tuqarrafna
يُقَرَّفْنَ
yuqarrafna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقَرَّفَ
ʔuqarrafa
تُقَرَّفَ
tuqarrafa
يُقَرَّفَ
yuqarrafa
تُقَرَّفَا
tuqarrafā
يُقَرَّفَا
yuqarrafā
نُقَرَّفَ
nuqarrafa
تُقَرَّفُوا
tuqarrafū
يُقَرَّفُوا
yuqarrafū
f تُقَرَّفِي
tuqarrafī
تُقَرَّفَ
tuqarrafa
تُقَرَّفَا
tuqarrafā
تُقَرَّفْنَ
tuqarrafna
يُقَرَّفْنَ
yuqarrafna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقَرَّفْ
ʔuqarraf
تُقَرَّفْ
tuqarraf
يُقَرَّفْ
yuqarraf
تُقَرَّفَا
tuqarrafā
يُقَرَّفَا
yuqarrafā
نُقَرَّفْ
nuqarraf
تُقَرَّفُوا
tuqarrafū
يُقَرَّفُوا
yuqarrafū
f تُقَرَّفِي
tuqarrafī
تُقَرَّفْ
tuqarraf
تُقَرَّفَا
tuqarrafā
تُقَرَّفْنَ
tuqarrafna
يُقَرَّفْنَ
yuqarrafna

Etymology 2

Root
ق ر ف (q r f)
4 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /qa.raf/

Noun

قَرَف • (qarafm

  1. verbal noun of قَرِفَ (qarifa) (form I)
  2. disgust, revulsion, loathing
  3. something inspiring disgust, something that causes revulsion, something loathsome, something awful
Declension
Declension of noun قَرَف (qaraf)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal قَرَف
qaraf
الْقَرَف
al-qaraf
قَرَف
qaraf
nominative قَرَفٌ
qarafun
الْقَرَفُ
al-qarafu
قَرَفُ
qarafu
accusative قَرَفًا
qarafan
الْقَرَفَ
al-qarafa
قَرَفَ
qarafa
genitive قَرَفٍ
qarafin
الْقَرَفِ
al-qarafi
قَرَفِ
qarafi

References

Hijazi Arabic

Root
ق ر ف
3 terms

Etymology 1

From Arabic قَرِفَ (qarifa).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡi.rif/, [ɡɪ.rɪf]

Verb

قرف • (girif) I (non-past يِقْرف (yigraf))

  1. to get disgusted
Conjugation
Conjugation of قرف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m قرفت (girift) قرفت (girift) قرف (girif) قرفنا (girifna) قرفتوا (giriftu) قرفوا (girfu)
f قرفتي (girifti) قرفت (girfat)
non-past m أقرف (ʔagraf) تقرف (tigraf) يقرف (yigraf) نقرف (nigraf) تقرفوا (tigrafu) يقرفوا (yigrafu)
f تقرفي (tigrafi) تقرف (tigraf)
imperative m اقرف (agraf) اقرفوا (agrafu)
f اقرفي (agrafi)
See also

Etymology 2

From Arabic قَرَفَ (qarafa).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡa.raf/

Verb

قَرَف • (garaf) I (non-past يِقْرِف (yigrif))

  1. to cause disgust, to nauseate
    Synonym: قَرَّف (garraf)
Usage notes

this verb is usually used with direct object pronouns.

Conjugation
Conjugation of قرف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m قرفت (garaft) قرفت (garaft) قرف (garaf) قرفنا (garafna) قرفتوا (garaftu) قرفوا (garafu)
f قرفتي (garafti) قرفت (garafat)
non-past m أقرف (ʔagrif) تقرف (tigrif) يقرف (yigrif) نقرف (nigrif) تقرفوا (tigrifu) يقرفوا (yigrifu)
f تقرفي (tigrifi) تقرف (tigrif)
imperative m اقرف (agrif) اقرفوا (agrifu)
f اقرفي (agrifi)

Noun

قرف • (garafm

  1. disgust, revulsion, loathing

Etymology 3

From Arabic قَرَّفَ (qarrafa).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡar.raf/

Verb

قَرَّف • (garraf) II (non-past يِقَرِّف (yigarrif))

  1. to cause disgust, to nauseate
    Synonym: قَرَف (garaf)
Conjugation
Conjugation of قرف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m قرفت (garraft) قرفت (garraft) قرف (garraf) قرفنا (garrafna) قرفتوا (garraftu) قرفوا (garrafu)
f قرفتي (garrafti) قرفت (garrafat)
non-past m أقرف (ʔagarrif) تقرف (tigarrif) يقرف (yigarrif) نقرف (nigarrif) تقرفوا (tigarrifu) يقرفوا (yigarrifu)
f تقرفي (tigarrifi) تقرف (tigarrif)
imperative m قرف (garrif) قرفوا (garrifu)
f قرفي (garrifi)

South Levantine Arabic

Root
ق ر ف
2 terms

Etymology 1

From Arabic قَرِفَ (qarifa).

Pronunciation

  • IPA(key): (Urban) /ʔi.rif/, [ˈʔi.rɪf]
  • IPA(key): (Bedouin) /ɡi.rif/, [ˈɡi.rɪf]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

قرف • (ʔirif) I (present بقرف (biʔraf))

  1. to get disgusted
Conjugation
Conjugation of قرف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m قرفت (ʔrift) قرفت (ʔrift) قرف (ʔirif) قرفنا (ʔrifna) قرفتو (ʔriftu) قرفو (ʔirfu)
f قرفتي (ʔrifti) قرفت (ʔirfat)
present m بقرف (baʔraf) بتقرف (btiʔraf) بقرف (biʔraf) منقرف (mniʔraf) بتقرفو (btiʔrafu) بقرفو (biʔrafu)
f بتقرفي (btiʔrafi) بتقرف (btiʔraf)
subjunctive m أقرف (ʔaʔraf) تقرف (tiʔraf) يقرف (yiʔraf) نقرف (niʔraf) تقرفو (tiʔrafu) يقرفو (yiʔrafu)
f تقرفي (tiʔrafi) تقرف (tiʔraf)
imperative m اقرف (iʔraf) اقرفو (iʔrafu)
f اقرفي (iʔrafi)

See also

Etymology 2

From Arabic قَرَّفَ (qarrafa).

Pronunciation

  • IPA(key): (Urban) /ʔar.raf/, [ˈʔɑrˤ.rˤɑf]
  • IPA(key): (Bedouin) /ɡar.raf/, [ˈɡɑrˤ.rˤɑf]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

قرّف • (ʔarraf) II (present بقرّف (biʔarref))

  1. to disgust, to nauseate
Conjugation
Conjugation of قرف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m قرّفت (ʔarraft) قرّفت (ʔarraft) قرّف (ʔarraf) قرّفنا (ʔarrafna) قرّفتو (ʔarraftu) قرّفو (ʔarrafu)
f قرّفتي (ʔarrafti) قرّفت (ʔarrafat)
present m بقرّف (baʔarrif) بتقرّف (bitʔarrif) بقرّف (biʔarrif) منقرّف (minʔarrif) بتقرّفو (bitʔarrfu) بقرّفو (biʔarrfu)
f بتقرّفي (bitʔarrfi) بتقرّف (bitʔarrif)
subjunctive m اقرّف (aʔarrif) تقرّف (tʔarrif) يقرّف (yʔarrif) نقرّف (nʔarrif) تقرّفو (tʔarrfu) يقرّفو (yʔarrfu)
f تقرّفي (tʔarrfi) تقرّف (tʔarrif)
imperative m قرّف (ʔarrif) قرّفو (ʔarrfu)
f قرّفي (ʔarrfi)