قرير
Arabic
Etymology
From the root ق ر ر (q r r). Compare Classical Syriac ܩܪܝܪܐ (qarrīrā)/Aramaic קרירא.
Adjective
قَرِير • (qarīr) (feminine قَرِيرَة (qarīra))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | قَرِير qarīr |
الْقَرِير al-qarīr |
قَرِيرَة qarīra |
الْقَرِيرَة al-qarīra |
| nominative | قَرِيرٌ qarīrun |
الْقَرِيرُ al-qarīru |
قَرِيرَةٌ qarīratun |
الْقَرِيرَةُ al-qarīratu |
| accusative | قَرِيرًا qarīran |
الْقَرِيرَ al-qarīra |
قَرِيرَةً qarīratan |
الْقَرِيرَةَ al-qarīrata |
| genitive | قَرِيرٍ qarīrin |
الْقَرِيرِ al-qarīri |
قَرِيرَةٍ qarīratin |
الْقَرِيرَةِ al-qarīrati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | قَرِيرَيْن qarīrayn |
الْقَرِيرَيْن al-qarīrayn |
قَرِيرَتَيْن qarīratayn |
الْقَرِيرَتَيْن al-qarīratayn |
| nominative | قَرِيرَانِ qarīrāni |
الْقَرِيرَانِ al-qarīrāni |
قَرِيرَتَانِ qarīratāni |
الْقَرِيرَتَانِ al-qarīratāni |
| accusative | قَرِيرَيْنِ qarīrayni |
الْقَرِيرَيْنِ al-qarīrayni |
قَرِيرَتَيْنِ qarīratayni |
الْقَرِيرَتَيْنِ al-qarīratayni |
| genitive | قَرِيرَيْنِ qarīrayni |
الْقَرِيرَيْنِ al-qarīrayni |
قَرِيرَتَيْنِ qarīratayni |
الْقَرِيرَتَيْنِ al-qarīratayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ? | ? | قَرِيرَات qarīrāt |
الْقَرِيرَات al-qarīrāt |
| nominative | ? | ? | قَرِيرَاتٌ qarīrātun |
الْقَرِيرَاتُ al-qarīrātu |
| accusative | ? | ? | قَرِيرَاتٍ qarīrātin |
الْقَرِيرَاتِ al-qarīrāti |
| genitive | ? | ? | قَرِيرَاتٍ qarīrātin |
الْقَرِيرَاتِ al-qarīrāti |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “قرير”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen