قورو
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *kūrïk (“dry”), a development of *kūrï- (“to dry up”).
Cognates
Adjective
قورو • (kuru) (comparative دخی قورو (dahı kuru), superlative اك قورو (eñ kuru))
- dry, arid, free from or lacking moisture or liquid, especially water, not wet or moist
- Synonyms: خشك (huşk), صوسز (susuz), یابس (yabis)
- dried, desiccated, exsiccated, parched, that had all of its moisture or liquid removed
- Synonym: قاورولمش (kavrulmuş)
- bare, mere, minimal, alone, that is or are just sufficient, no more than, pure and simple
Derived terms
- قورو اریك (kuru erik, “prune”)
- قورو اكمك (kuru ekmek, “bread eaten without condiment”)
- قورو انجیر (kuru incir, “dried fig”)
- قورو اوت (kuru ot, “hay”)
- قورو اوزوم (kuru üzüm, “raisin”)
- قورو اوكسوروك (kuru öksürük, “dry cough”)
- قورو تخته (kuru tahta, “bare board”)
- قورو خستهلق (kuru hastalık, “consumption, phthisis”)
- قورو دیوار (kuru duvar, “drywall”)
- قورو صیقی (kuru sıkı, “blank cartridge”)
- قورو قایماق (kuru kaymak, “clotted cream dried of all the milk”)
- قورو قهوه (kuru kahve, “ground coffee”)
- قورو قورویه (kuru kuruya, “uselessly, unprofitably”)
- قورو كجیك (kuru gıcık, “eczema”)
- قورو هوا (kuru hava, “dry weather”)
- قورو یمش (kuru yemiş, “dried fruit”)
- قورولق (kuruluk, “dryness; drought”)
- قوپ قورو (kup kuru, “quite dry, rather dry”)
Related terms
Descendants
- Turkish: kuru
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “قورو”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 558
- Çağbayır, Yaşar (2007) “kuru1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2853
- Hindoglu, Artin (1838) “قورو”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 374a
- Kélékian, Diran (1911) “قورو”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 981
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Siccus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1552
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قورو”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 3792
- Nişanyan, Sevan (2002–) “kuru”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “قورو”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1485