قيم

Arabic

Etymology 1

Root
ق و م (q w m)
28 terms

Adjective

قَيِّم • (qayyim) (feminine قَيِّمَة (qayyima), masculine plural قَيِّمُونَ (qayyimūna), feminine plural قَيِّمَات (qayyimāt))

  1. valuable, worthy
Declension
Declension of noun قَيِّم (qayyim)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal قَيِّم
qayyim
الْقَيِّم
al-qayyim
قَيِّم
qayyim
nominative قَيِّمٌ
qayyimun
الْقَيِّمُ
al-qayyimu
قَيِّمُ
qayyimu
accusative قَيِّمًا
qayyiman
الْقَيِّمَ
al-qayyima
قَيِّمَ
qayyima
genitive قَيِّمٍ
qayyimin
الْقَيِّمِ
al-qayyimi
قَيِّمِ
qayyimi
dual indefinite definite construct
informal قَيِّمَيْن
qayyimayn
الْقَيِّمَيْن
al-qayyimayn
قَيِّمَيْ
qayyimay
nominative قَيِّمَانِ
qayyimāni
الْقَيِّمَانِ
al-qayyimāni
قَيِّمَا
qayyimā
accusative قَيِّمَيْنِ
qayyimayni
الْقَيِّمَيْنِ
al-qayyimayni
قَيِّمَيْ
qayyimay
genitive قَيِّمَيْنِ
qayyimayni
الْقَيِّمَيْنِ
al-qayyimayni
قَيِّمَيْ
qayyimay
plural sound masculine plural
indefinite definite construct
informal قَيِّمِين
qayyimīn
الْقَيِّمِين
al-qayyimīn
قَيِّمِي
qayyimī
nominative قَيِّمُونَ
qayyimūna
الْقَيِّمُونَ
al-qayyimūna
قَيِّمُو
qayyimū
accusative قَيِّمِينَ
qayyimīna
الْقَيِّمِينَ
al-qayyimīna
قَيِّمِي
qayyimī
genitive قَيِّمِينَ
qayyimīna
الْقَيِّمِينَ
al-qayyimīna
قَيِّمِي
qayyimī

Etymology 2

Root
ق و م (q w m)
28 terms

Noun

قِيَم • (qiyamf pl

  1. plural of قِيمَة (qīma)

Etymology 3

Root
ق ي م (q y m)
1 term

Verb

قَيَّمَ • (qayyama) II (non-past يُقَيِّمُ (yuqayyimu), verbal noun تَقْيِيم (taqyīm))

  1. to evaluate, assess, rate
Conjugation
Conjugation of قَيَّمَ (II, sound, full passive, verbal noun تَقْيِيم)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَقْيِيم
taqyīm
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُقَيِّم
muqayyim
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُقَيَّم
muqayyam
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قَيَّمْتُ
qayyamtu
قَيَّمْتَ
qayyamta
قَيَّمَ
qayyama
قَيَّمْتُمَا
qayyamtumā
قَيَّمَا
qayyamā
قَيَّمْنَا
qayyamnā
قَيَّمْتُمْ
qayyamtum
قَيَّمُوا
qayyamū
f قَيَّمْتِ
qayyamti
قَيَّمَتْ
qayyamat
قَيَّمَتَا
qayyamatā
قَيَّمْتُنَّ
qayyamtunna
قَيَّمْنَ
qayyamna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقَيِّمُ
ʔuqayyimu
تُقَيِّمُ
tuqayyimu
يُقَيِّمُ
yuqayyimu
تُقَيِّمَانِ
tuqayyimāni
يُقَيِّمَانِ
yuqayyimāni
نُقَيِّمُ
nuqayyimu
تُقَيِّمُونَ
tuqayyimūna
يُقَيِّمُونَ
yuqayyimūna
f تُقَيِّمِينَ
tuqayyimīna
تُقَيِّمُ
tuqayyimu
تُقَيِّمَانِ
tuqayyimāni
تُقَيِّمْنَ
tuqayyimna
يُقَيِّمْنَ
yuqayyimna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقَيِّمَ
ʔuqayyima
تُقَيِّمَ
tuqayyima
يُقَيِّمَ
yuqayyima
تُقَيِّمَا
tuqayyimā
يُقَيِّمَا
yuqayyimā
نُقَيِّمَ
nuqayyima
تُقَيِّمُوا
tuqayyimū
يُقَيِّمُوا
yuqayyimū
f تُقَيِّمِي
tuqayyimī
تُقَيِّمَ
tuqayyima
تُقَيِّمَا
tuqayyimā
تُقَيِّمْنَ
tuqayyimna
يُقَيِّمْنَ
yuqayyimna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقَيِّمْ
ʔuqayyim
تُقَيِّمْ
tuqayyim
يُقَيِّمْ
yuqayyim
تُقَيِّمَا
tuqayyimā
يُقَيِّمَا
yuqayyimā
نُقَيِّمْ
nuqayyim
تُقَيِّمُوا
tuqayyimū
يُقَيِّمُوا
yuqayyimū
f تُقَيِّمِي
tuqayyimī
تُقَيِّمْ
tuqayyim
تُقَيِّمَا
tuqayyimā
تُقَيِّمْنَ
tuqayyimna
يُقَيِّمْنَ
yuqayyimna
imperative
الْأَمْر
m قَيِّمْ
qayyim
قَيِّمَا
qayyimā
قَيِّمُوا
qayyimū
f قَيِّمِي
qayyimī
قَيِّمْنَ
qayyimna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m قُيِّمْتُ
quyyimtu
قُيِّمْتَ
quyyimta
قُيِّمَ
quyyima
قُيِّمْتُمَا
quyyimtumā
قُيِّمَا
quyyimā
قُيِّمْنَا
quyyimnā
قُيِّمْتُمْ
quyyimtum
قُيِّمُوا
quyyimū
f قُيِّمْتِ
quyyimti
قُيِّمَتْ
quyyimat
قُيِّمَتَا
quyyimatā
قُيِّمْتُنَّ
quyyimtunna
قُيِّمْنَ
quyyimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُقَيَّمُ
ʔuqayyamu
تُقَيَّمُ
tuqayyamu
يُقَيَّمُ
yuqayyamu
تُقَيَّمَانِ
tuqayyamāni
يُقَيَّمَانِ
yuqayyamāni
نُقَيَّمُ
nuqayyamu
تُقَيَّمُونَ
tuqayyamūna
يُقَيَّمُونَ
yuqayyamūna
f تُقَيَّمِينَ
tuqayyamīna
تُقَيَّمُ
tuqayyamu
تُقَيَّمَانِ
tuqayyamāni
تُقَيَّمْنَ
tuqayyamna
يُقَيَّمْنَ
yuqayyamna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُقَيَّمَ
ʔuqayyama
تُقَيَّمَ
tuqayyama
يُقَيَّمَ
yuqayyama
تُقَيَّمَا
tuqayyamā
يُقَيَّمَا
yuqayyamā
نُقَيَّمَ
nuqayyama
تُقَيَّمُوا
tuqayyamū
يُقَيَّمُوا
yuqayyamū
f تُقَيَّمِي
tuqayyamī
تُقَيَّمَ
tuqayyama
تُقَيَّمَا
tuqayyamā
تُقَيَّمْنَ
tuqayyamna
يُقَيَّمْنَ
yuqayyamna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُقَيَّمْ
ʔuqayyam
تُقَيَّمْ
tuqayyam
يُقَيَّمْ
yuqayyam
تُقَيَّمَا
tuqayyamā
يُقَيَّمَا
yuqayyamā
نُقَيَّمْ
nuqayyam
تُقَيَّمُوا
tuqayyamū
يُقَيَّمُوا
yuqayyamū
f تُقَيَّمِي
tuqayyamī
تُقَيَّمْ
tuqayyam
تُقَيَّمَا
tuqayyamā
تُقَيَّمْنَ
tuqayyamna
يُقَيَّمْنَ
yuqayyamna

Etymology 4

Verb

قِيمَ • (qīma) (form I) /qiː.ma/

  1. third-person masculine singular past passive of قَامَ (qāma)