كراهية
Arabic
Etymology
Verbal noun of كَرِهَ (kariha, “to feel disgust, to hate”), from the root ك ر ه (k r h).
Noun
كَرَاهِيَة • (karāhiya) f
- verbal noun of كَرِهَ (kariha) (form I)
- verbal noun of كَرُهَ (karuha) (form I)
- aversion, antipathy, dislike, distaste, disgust, repugnance, hatred, loathing
- incompatibility (in marriage)
- reprehensibility, baseness
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | كَرَاهِيَة karāhiya |
الْكَرَاهِيَة al-karāhiya |
كَرَاهِيَة karāhiyat |
| nominative | كَرَاهِيَةٌ karāhiyatun |
الْكَرَاهِيَةُ al-karāhiyatu |
كَرَاهِيَةُ karāhiyatu |
| accusative | كَرَاهِيَةً karāhiyatan |
الْكَرَاهِيَةَ al-karāhiyata |
كَرَاهِيَةَ karāhiyata |
| genitive | كَرَاهِيَةٍ karāhiyatin |
الْكَرَاهِيَةِ al-karāhiyati |
كَرَاهِيَةِ karāhiyati |
See also
- كُرْه m (kurh)