كرتو

Old Anatolian Turkish

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *kẹrtü.[1]

Adjective

كرتو • (gertü or kertü).

  1. true, right, real
    • 1330, Âşık Paşa, Garibnâme:
      كرتو بلكل بو سوزی ایتمه كمان
      یای كوننده یكلیو كولكه قوه
      gertü bilgil bu sözi dutma gümān
      yay günindä yägläyü gölgä qova
      Take this words as real, do not take doubt
      On a summer day he prefers chasing shadows

Noun

كرتو • (gertü or kertü) (definite accusative كرتویی (gertüyi, kertüyi), no plural)

  1. the truth

Derived terms

  • كرتو قیلمق (gertü qılmaq, “to make happen”)
  • كرتونمك (gertünmäk, “to believe”)
  • كرچك (gerçäk, “real, true”)
  • كیرترمك (gertirmäk, gertürmäk, “to believe”)

Descendants

  • Ottoman Turkish: كرتو (kirtü)
    • Turkish: (dialectal) kirti

References

  1. ^ Clauson, Gerard (1972) “”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, →ISBN, →OCLC, page 739

Further reading

  • Kanar, Mehmet (2018) Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 447
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “gerçek”, in Nişanyan Sözlük
  • “kirtü”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.