مأمن

Arabic

Root
ء م ن (ʔ m n)
14 terms

Noun of place from the verb أَمِنَ (ʔamina).

مَأْمَن • (maʔman) m (plural مَآمِن (maʔāmin))

Declension of noun **مَأْمَن** (maʔman)
singular	basic singular triptote
singular	indefinite	definite	construct
informal	مَأْمَن maʔman	الْمَأْمَن al-maʔman	مَأْمَن maʔman
nominative	مَأْمَنٌ maʔmanun	الْمَأْمَنُ al-maʔmanu	مَأْمَنُ maʔmanu
accusative	مَأْمَنًا maʔmanan	الْمَأْمَنَ al-maʔmana	مَأْمَنَ maʔmana
genitive	مَأْمَنٍ maʔmanin	الْمَأْمَنِ al-maʔmani	مَأْمَنِ maʔmani
dual	indefinite	definite	construct
informal	مَأْمَنَيْن maʔmanayn	الْمَأْمَنَيْن al-maʔmanayn	مَأْمَنَيْ maʔmanay
nominative	مَأْمَنَانِ maʔmanāni	الْمَأْمَنَانِ al-maʔmanāni	مَأْمَنَا maʔmanā
accusative	مَأْمَنَيْنِ maʔmanayni	الْمَأْمَنَيْنِ al-maʔmanayni	مَأْمَنَيْ maʔmanay
genitive	مَأْمَنَيْنِ maʔmanayni	الْمَأْمَنَيْنِ al-maʔmanayni	مَأْمَنَيْ maʔmanay
plural	basic broken plural diptote
plural	indefinite	definite	construct
informal	مَآمِن maʔāmin	الْمَآمِن al-maʔāmin	مَآمِن maʔāmin
nominative	مَآمِنُ maʔāminu	الْمَآمِنُ al-maʔāminu	مَآمِنُ maʔāminu
accusative	مَآمِنَ maʔāmina	الْمَآمِنَ al-maʔāmina	مَآمِنَ maʔāmina
genitive	مَآمِنَ maʔāmina	الْمَآمِنِ al-maʔāmini	مَآمِنِ maʔāmini

Borrowed from Arabic مَأْمَن (maʔman).

(Dari, formal) IPA^(key): [mäʔ.män]
- (Kabuli) IPA^(key): [mɑː.män]
- (Hazaragi) IPA^(key): [mɔː.män]

مأمن • (ma'man)