مبغى
Arabic
Etymology
Noun of place from the root ب غ ي (b ḡ y).
Noun
مَبْغًى • (mabḡan) m (dual مَبْغَيَانِ (mabḡayāni), plural مَبَاغٍ (mabāḡin), plural construct state مَبَاغِي (mabāḡī))
Declension
| singular | singular in ـًى (-an) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَبْغَى mabḡā |
الْمَبْغَى al-mabḡā |
مَبْغَى mabḡā |
| nominative | مَبْغًى mabḡan |
الْمَبْغَى al-mabḡā |
مَبْغَى mabḡā |
| accusative | مَبْغًى mabḡan |
الْمَبْغَى al-mabḡā |
مَبْغَى mabḡā |
| genitive | مَبْغًى mabḡan |
الْمَبْغَى al-mabḡā |
مَبْغَى mabḡā |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | مَبْغَيَيْن mabḡayayn |
الْمَبْغَيَيْن al-mabḡayayn |
مَبْغَيَيْ mabḡayay |
| nominative | مَبْغَيَانِ mabḡayāni |
الْمَبْغَيَانِ al-mabḡayāni |
مَبْغَيَا mabḡayā |
| accusative | مَبْغَيَيْنِ mabḡayayni |
الْمَبْغَيَيْنِ al-mabḡayayni |
مَبْغَيَيْ mabḡayay |
| genitive | مَبْغَيَيْنِ mabḡayayni |
الْمَبْغَيَيْنِ al-mabḡayayni |
مَبْغَيَيْ mabḡayay |
| plural | broken plural diptote in ـٍ (-in) | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَبَاغِي mabāḡī |
الْمَبَاغِي al-mabāḡī |
مَبَاغِي mabāḡī |
| nominative | مَبَاغٍ mabāḡin |
الْمَبَاغِي al-mabāḡī |
مَبَاغِي mabāḡī |
| accusative | مَبَاغِيَ mabāḡiya |
الْمَبَاغِيَ al-mabāḡiya |
مَبَاغِيَ mabāḡiya |
| genitive | مَبَاغٍ mabāḡin |
الْمَبَاغِي al-mabāḡī |
مَبَاغِي mabāḡī |