مبيح

Arabic

Root
ب و ح (b w ḥ)
12 terms

Etymology

Derived from the active participle of أَبَاحَ (ʔabāḥa).

Pronunciation

IPA^(key): /mu.biːħ/
Rhymes: -iːħ

Adjective

مُبِيح • (mubīḥ) (feminine مُبِيحَة (mubīḥa), masculine plural مُبِيحُونَ (mubīḥūna), feminine plural مُبِيحَات (mubīḥāt))

active participle of أَبَاحَ (ʔabāḥa)

Declension

Declension of adjective **مُبِيح** (mubīḥ)
singular	masculine		feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	مُبِيح mubīḥ	الْمُبِيح al-mubīḥ	مُبِيحَة mubīḥa	الْمُبِيحَة al-mubīḥa
nominative	مُبِيحٌ mubīḥun	الْمُبِيحُ al-mubīḥu	مُبِيحَةٌ mubīḥatun	الْمُبِيحَةُ al-mubīḥatu
accusative	مُبِيحًا mubīḥan	الْمُبِيحَ al-mubīḥa	مُبِيحَةً mubīḥatan	الْمُبِيحَةَ al-mubīḥata
genitive	مُبِيحٍ mubīḥin	الْمُبِيحِ al-mubīḥi	مُبِيحَةٍ mubīḥatin	الْمُبِيحَةِ al-mubīḥati
dual	masculine		feminine
dual	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	مُبِيحَيْن mubīḥayn	الْمُبِيحَيْن al-mubīḥayn	مُبِيحَتَيْن mubīḥatayn	الْمُبِيحَتَيْن al-mubīḥatayn
nominative	مُبِيحَانِ mubīḥāni	الْمُبِيحَانِ al-mubīḥāni	مُبِيحَتَانِ mubīḥatāni	الْمُبِيحَتَانِ al-mubīḥatāni
accusative	مُبِيحَيْنِ mubīḥayni	الْمُبِيحَيْنِ al-mubīḥayni	مُبِيحَتَيْنِ mubīḥatayni	الْمُبِيحَتَيْنِ al-mubīḥatayni
genitive	مُبِيحَيْنِ mubīḥayni	الْمُبِيحَيْنِ al-mubīḥayni	مُبِيحَتَيْنِ mubīḥatayni	الْمُبِيحَتَيْنِ al-mubīḥatayni
plural	masculine		feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	مُبِيحِين mubīḥīn	الْمُبِيحِين al-mubīḥīn	مُبِيحَات mubīḥāt	الْمُبِيحَات al-mubīḥāt
nominative	مُبِيحُونَ mubīḥūna	الْمُبِيحُونَ al-mubīḥūna	مُبِيحَاتٌ mubīḥātun	الْمُبِيحَاتُ al-mubīḥātu
accusative	مُبِيحِينَ mubīḥīna	الْمُبِيحِينَ al-mubīḥīna	مُبِيحَاتٍ mubīḥātin	الْمُبِيحَاتِ al-mubīḥāti
genitive	مُبِيحِينَ mubīḥīna	الْمُبِيحِينَ al-mubīḥīna	مُبِيحَاتٍ mubīḥātin	الْمُبِيحَاتِ al-mubīḥāti