متاركة
Arabic
| Root |
|---|
| ت ر ك (t r k) |
| 5 terms |
Etymology
Verbal noun of تَارَكَ (tāraka).
Pronunciation
- IPA(key): /mu.taː.ra.ka/
Noun
مُتَارَكَة • (mutāraka) f
- verbal noun of تَارَكَ (tāraka) (form III)
- (islamic jurisprudence) mutually abandoning rights or financial claims
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُتَارَكَة mutāraka |
الْمُتَارَكَة al-mutāraka |
مُتَارَكَة mutārakat |
| nominative | مُتَارَكَةٌ mutārakatun |
الْمُتَارَكَةُ al-mutārakatu |
مُتَارَكَةُ mutārakatu |
| accusative | مُتَارَكَةً mutārakatan |
الْمُتَارَكَةَ al-mutārakata |
مُتَارَكَةَ mutārakata |
| genitive | مُتَارَكَةٍ mutārakatin |
الْمُتَارَكَةِ al-mutārakati |
مُتَارَكَةِ mutārakati |