متاركة

Arabic

Root
ت ر ك (t r k)
5 terms

Etymology

Verbal noun of تَارَكَ (tāraka).

Pronunciation

  • IPA(key): /mu.taː.ra.ka/

Noun

مُتَارَكَة • (mutārakaf

  1. verbal noun of تَارَكَ (tāraka) (form III)
  2. (islamic jurisprudence) mutually abandoning rights or financial claims

Declension

Declension of noun مُتَارَكَة (mutāraka)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal مُتَارَكَة
mutāraka
الْمُتَارَكَة
al-mutāraka
مُتَارَكَة
mutārakat
nominative مُتَارَكَةٌ
mutārakatun
الْمُتَارَكَةُ
al-mutārakatu
مُتَارَكَةُ
mutārakatu
accusative مُتَارَكَةً
mutārakatan
الْمُتَارَكَةَ
al-mutārakata
مُتَارَكَةَ
mutārakata
genitive مُتَارَكَةٍ
mutārakatin
الْمُتَارَكَةِ
al-mutārakati
مُتَارَكَةِ
mutārakati

Descendants

  • Azerbaijani: mütarikə
  • Persian: متارکه
  • Ottoman Turkish: متاركه (mütareke)