متاهة
Arabic
| Root |
|---|
| ت و ه (t w h) |
| 3 terms |
Noun
مَتَاهَة • (matāha) f
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَتَاهَة matāha |
الْمَتَاهَة al-matāha |
مَتَاهَة matāhat |
| nominative | مَتَاهَةٌ matāhatun |
الْمَتَاهَةُ al-matāhatu |
مَتَاهَةُ matāhatu |
| accusative | مَتَاهَةً matāhatan |
الْمَتَاهَةَ al-matāhata |
مَتَاهَةَ matāhata |
| genitive | مَتَاهَةٍ matāhatin |
الْمَتَاهَةِ al-matāhati |
مَتَاهَةِ matāhati |