متعاقب

Arabic

Root
ع ق ب (ʕ q b)
15 terms

Etymology

Derived from the active participle of تَعَاقَبَ (taʕāqaba, to alternate).

Pronunciation

  • IPA(key): /mu.ta.ʕaː.qib/

Adjective

مُتَعَاقِب • (mutaʕāqib) (feminine مُتَعَاقِبَة (mutaʕāqiba), masculine plural مُتَعَاقِبُونَ (mutaʕāqibūna), feminine plural مُتَعَاقِبَات (mutaʕāqibāt))

  1. active participle of تَعَاقَبَ (taʕāqaba)
  2. successive, subsequent, following immediately
  3. alternating
  4. pursuant

Declension

Declension of adjective مُتَعَاقِب (mutaʕāqib)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مُتَعَاقِب
mutaʕāqib
الْمُتَعَاقِب
al-mutaʕāqib
مُتَعَاقِبَة
mutaʕāqiba
الْمُتَعَاقِبَة
al-mutaʕāqiba
nominative مُتَعَاقِبٌ
mutaʕāqibun
الْمُتَعَاقِبُ
al-mutaʕāqibu
مُتَعَاقِبَةٌ
mutaʕāqibatun
الْمُتَعَاقِبَةُ
al-mutaʕāqibatu
accusative مُتَعَاقِبًا
mutaʕāqiban
الْمُتَعَاقِبَ
al-mutaʕāqiba
مُتَعَاقِبَةً
mutaʕāqibatan
الْمُتَعَاقِبَةَ
al-mutaʕāqibata
genitive مُتَعَاقِبٍ
mutaʕāqibin
الْمُتَعَاقِبِ
al-mutaʕāqibi
مُتَعَاقِبَةٍ
mutaʕāqibatin
الْمُتَعَاقِبَةِ
al-mutaʕāqibati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مُتَعَاقِبَيْن
mutaʕāqibayn
الْمُتَعَاقِبَيْن
al-mutaʕāqibayn
مُتَعَاقِبَتَيْن
mutaʕāqibatayn
الْمُتَعَاقِبَتَيْن
al-mutaʕāqibatayn
nominative مُتَعَاقِبَانِ
mutaʕāqibāni
الْمُتَعَاقِبَانِ
al-mutaʕāqibāni
مُتَعَاقِبَتَانِ
mutaʕāqibatāni
الْمُتَعَاقِبَتَانِ
al-mutaʕāqibatāni
accusative مُتَعَاقِبَيْنِ
mutaʕāqibayni
الْمُتَعَاقِبَيْنِ
al-mutaʕāqibayni
مُتَعَاقِبَتَيْنِ
mutaʕāqibatayni
الْمُتَعَاقِبَتَيْنِ
al-mutaʕāqibatayni
genitive مُتَعَاقِبَيْنِ
mutaʕāqibayni
الْمُتَعَاقِبَيْنِ
al-mutaʕāqibayni
مُتَعَاقِبَتَيْنِ
mutaʕāqibatayni
الْمُتَعَاقِبَتَيْنِ
al-mutaʕāqibatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal مُتَعَاقِبِين
mutaʕāqibīn
الْمُتَعَاقِبِين
al-mutaʕāqibīn
مُتَعَاقِبَات
mutaʕāqibāt
الْمُتَعَاقِبَات
al-mutaʕāqibāt
nominative مُتَعَاقِبُونَ
mutaʕāqibūna
الْمُتَعَاقِبُونَ
al-mutaʕāqibūna
مُتَعَاقِبَاتٌ
mutaʕāqibātun
الْمُتَعَاقِبَاتُ
al-mutaʕāqibātu
accusative مُتَعَاقِبِينَ
mutaʕāqibīna
الْمُتَعَاقِبِينَ
al-mutaʕāqibīna
مُتَعَاقِبَاتٍ
mutaʕāqibātin
الْمُتَعَاقِبَاتِ
al-mutaʕāqibāti
genitive مُتَعَاقِبِينَ
mutaʕāqibīna
الْمُتَعَاقِبِينَ
al-mutaʕāqibīna
مُتَعَاقِبَاتٍ
mutaʕāqibātin
الْمُتَعَاقِبَاتِ
al-mutaʕāqibāti

Descendants

  • Azerbaijani: mütəaqib
  • Persian: متعاقب
  • Ottoman Turkish: متعاقب (müteakıb)

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic مُتَعَاقِب (mutaʕāqib), active participle of تَعَاقَبَ (taʕāqaba).

Adjective

متعاقب • (müteakıb)

  1. successive

Postposition

متعاقب • (müteakıb)

  1. [with accusative] after, following, subsequent to
    Synonyms: صڭره (soñra), تعقيبا (takiben), آردنجه (ardınca)
    • 1927 October, Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk[1], page 48:
      [] عسكرلكدن استعفامی متعاقب []
      [] askerlikten istifamı müteakıb []
      following my resignation from army...

Descendants

References

  • Redhouse, James W. (1890) “متعاقب”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1708
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN