مثبط
Arabic
| Root |
|---|
| ث ب ط (ṯ b ṭ) |
| 4 terms |
Etymology
Tool noun based on the derived from the active participle of the verb ثَبَّطَ (ṯabbaṭa, “to inhibit”).
Pronunciation
- IPA(key): /mu.θab.bitˤ/
Noun
مُثَبِّط • (muṯabbiṭ) m (plural مُثَبِّطَات (muṯabbiṭāt))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُثَبِّط muṯabbiṭ |
الْمُثَبِّط al-muṯabbiṭ |
مُثَبِّط muṯabbiṭ |
| nominative | مُثَبِّطٌ muṯabbiṭun |
الْمُثَبِّطُ al-muṯabbiṭu |
مُثَبِّطُ muṯabbiṭu |
| accusative | مُثَبِّطًا muṯabbiṭan |
الْمُثَبِّطَ al-muṯabbiṭa |
مُثَبِّطَ muṯabbiṭa |
| genitive | مُثَبِّطٍ muṯabbiṭin |
الْمُثَبِّطِ al-muṯabbiṭi |
مُثَبِّطِ muṯabbiṭi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | مُثَبِّطَيْن muṯabbiṭayn |
الْمُثَبِّطَيْن al-muṯabbiṭayn |
مُثَبِّطَيْ muṯabbiṭay |
| nominative | مُثَبِّطَانِ muṯabbiṭāni |
الْمُثَبِّطَانِ al-muṯabbiṭāni |
مُثَبِّطَا muṯabbiṭā |
| accusative | مُثَبِّطَيْنِ muṯabbiṭayni |
الْمُثَبِّطَيْنِ al-muṯabbiṭayni |
مُثَبِّطَيْ muṯabbiṭay |
| genitive | مُثَبِّطَيْنِ muṯabbiṭayni |
الْمُثَبِّطَيْنِ al-muṯabbiṭayni |
مُثَبِّطَيْ muṯabbiṭay |
| plural | sound feminine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُثَبِّطَات muṯabbiṭāt |
الْمُثَبِّطَات al-muṯabbiṭāt |
مُثَبِّطَات muṯabbiṭāt |
| nominative | مُثَبِّطَاتٌ muṯabbiṭātun |
الْمُثَبِّطَاتُ al-muṯabbiṭātu |
مُثَبِّطَاتُ muṯabbiṭātu |
| accusative | مُثَبِّطَاتٍ muṯabbiṭātin |
الْمُثَبِّطَاتِ al-muṯabbiṭāti |
مُثَبِّطَاتِ muṯabbiṭāti |
| genitive | مُثَبِّطَاتٍ muṯabbiṭātin |
الْمُثَبِّطَاتِ al-muṯabbiṭāti |
مُثَبِّطَاتِ muṯabbiṭāti |