محاججة
Arabic
Noun
مُحَاجَجَةٌ • (muḥājajatun) f
- verbal noun of حَاجَجَ (ḥājaja) (form III)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُحَاجَجَة muḥājaja |
الْمُحَاجَجَة al-muḥājaja |
مُحَاجَجَة muḥājajat |
| nominative | مُحَاجَجَةٌ muḥājajatun |
الْمُحَاجَجَةُ al-muḥājajatu |
مُحَاجَجَةُ muḥājajatu |
| accusative | مُحَاجَجَةً muḥājajatan |
الْمُحَاجَجَةَ al-muḥājajata |
مُحَاجَجَةَ muḥājajata |
| genitive | مُحَاجَجَةٍ muḥājajatin |
الْمُحَاجَجَةِ al-muḥājajati |
مُحَاجَجَةِ muḥājajati |