محادثة

Arabic

Etymology 1

Morphologically from the root ح د ث (ḥ d ṯ).

Pronunciation

  • IPA(key): /mu.ħaː.da.θa/

Noun

مُحَادَثَة • (muḥādaṯaf (plural مُحَادَثَات (muḥādaṯāt))

  1. verbal noun of حَادَثَ (ḥādaṯa) (form III)
  2. conversation, talk, dialogue
Declension
Declension of noun مُحَادَثَة (muḥādaṯa)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal مُحَادَثَة
muḥādaṯa
الْمُحَادَثَة
al-muḥādaṯa
مُحَادَثَة
muḥādaṯat
nominative مُحَادَثَةٌ
muḥādaṯatun
الْمُحَادَثَةُ
al-muḥādaṯatu
مُحَادَثَةُ
muḥādaṯatu
accusative مُحَادَثَةً
muḥādaṯatan
الْمُحَادَثَةَ
al-muḥādaṯata
مُحَادَثَةَ
muḥādaṯata
genitive مُحَادَثَةٍ
muḥādaṯatin
الْمُحَادَثَةِ
al-muḥādaṯati
مُحَادَثَةِ
muḥādaṯati
dual indefinite definite construct
informal مُحَادَثَتَيْن
muḥādaṯatayn
الْمُحَادَثَتَيْن
al-muḥādaṯatayn
مُحَادَثَتَيْ
muḥādaṯatay
nominative مُحَادَثَتَانِ
muḥādaṯatāni
الْمُحَادَثَتَانِ
al-muḥādaṯatāni
مُحَادَثَتَا
muḥādaṯatā
accusative مُحَادَثَتَيْنِ
muḥādaṯatayni
الْمُحَادَثَتَيْنِ
al-muḥādaṯatayni
مُحَادَثَتَيْ
muḥādaṯatay
genitive مُحَادَثَتَيْنِ
muḥādaṯatayni
الْمُحَادَثَتَيْنِ
al-muḥādaṯatayni
مُحَادَثَتَيْ
muḥādaṯatay
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal مُحَادَثَات
muḥādaṯāt
الْمُحَادَثَات
al-muḥādaṯāt
مُحَادَثَات
muḥādaṯāt
nominative مُحَادَثَاتٌ
muḥādaṯātun
الْمُحَادَثَاتُ
al-muḥādaṯātu
مُحَادَثَاتُ
muḥādaṯātu
accusative مُحَادَثَاتٍ
muḥādaṯātin
الْمُحَادَثَاتِ
al-muḥādaṯāti
مُحَادَثَاتِ
muḥādaṯāti
genitive مُحَادَثَاتٍ
muḥādaṯātin
الْمُحَادَثَاتِ
al-muḥādaṯāti
مُحَادَثَاتِ
muḥādaṯāti

Adjective

مُحَادَثَة • (muḥādaṯa)

  1. feminine singular of مُحَادَث (muḥādaṯ).

Etymology 2

Morphologically from the root ح د ث (ḥ d ṯ).

Pronunciation

  • IPA(key): /mu.ħaː.di.θa/

Adjective

مُحَادِثَة • (muḥādiṯa)

  1. feminine singular of مُحَادِث (muḥādiṯ).