محترق
Arabic
| Root |
|---|
| ح ر ق (ḥ r q) |
| 17 terms |
Etymology
Derived from the active participle of the verb اِحْتَرَقَ (iḥtaraqa, “to burn, set on fire”).
Pronunciation
- IPA(key): /muħ.ta.riq/
- Rhymes: -iq
Adjective
مُحْتَرِق • (muḥtariq) (feminine مُحْتَرِقَة (muḥtariqa), masculine plural مُحْتَرِقُونَ (muḥtariqūna), feminine plural مُحْتَرِقَات (muḥtariqāt))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُحْتَرِق muḥtariq |
الْمُحْتَرِق al-muḥtariq |
مُحْتَرِقَة muḥtariqa |
الْمُحْتَرِقَة al-muḥtariqa |
| nominative | مُحْتَرِقٌ muḥtariqun |
الْمُحْتَرِقُ al-muḥtariqu |
مُحْتَرِقَةٌ muḥtariqatun |
الْمُحْتَرِقَةُ al-muḥtariqatu |
| accusative | مُحْتَرِقًا muḥtariqan |
الْمُحْتَرِقَ al-muḥtariqa |
مُحْتَرِقَةً muḥtariqatan |
الْمُحْتَرِقَةَ al-muḥtariqata |
| genitive | مُحْتَرِقٍ muḥtariqin |
الْمُحْتَرِقِ al-muḥtariqi |
مُحْتَرِقَةٍ muḥtariqatin |
الْمُحْتَرِقَةِ al-muḥtariqati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُحْتَرِقَيْن muḥtariqayn |
الْمُحْتَرِقَيْن al-muḥtariqayn |
مُحْتَرِقَتَيْن muḥtariqatayn |
الْمُحْتَرِقَتَيْن al-muḥtariqatayn |
| nominative | مُحْتَرِقَانِ muḥtariqāni |
الْمُحْتَرِقَانِ al-muḥtariqāni |
مُحْتَرِقَتَانِ muḥtariqatāni |
الْمُحْتَرِقَتَانِ al-muḥtariqatāni |
| accusative | مُحْتَرِقَيْنِ muḥtariqayni |
الْمُحْتَرِقَيْنِ al-muḥtariqayni |
مُحْتَرِقَتَيْنِ muḥtariqatayni |
الْمُحْتَرِقَتَيْنِ al-muḥtariqatayni |
| genitive | مُحْتَرِقَيْنِ muḥtariqayni |
الْمُحْتَرِقَيْنِ al-muḥtariqayni |
مُحْتَرِقَتَيْنِ muḥtariqatayni |
الْمُحْتَرِقَتَيْنِ al-muḥtariqatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُحْتَرِقِين muḥtariqīn |
الْمُحْتَرِقِين al-muḥtariqīn |
مُحْتَرِقَات muḥtariqāt |
الْمُحْتَرِقَات al-muḥtariqāt |
| nominative | مُحْتَرِقُونَ muḥtariqūna |
الْمُحْتَرِقُونَ al-muḥtariqūna |
مُحْتَرِقَاتٌ muḥtariqātun |
الْمُحْتَرِقَاتُ al-muḥtariqātu |
| accusative | مُحْتَرِقِينَ muḥtariqīna |
الْمُحْتَرِقِينَ al-muḥtariqīna |
مُحْتَرِقَاتٍ muḥtariqātin |
الْمُحْتَرِقَاتِ al-muḥtariqāti |
| genitive | مُحْتَرِقِينَ muḥtariqīna |
الْمُحْتَرِقِينَ al-muḥtariqīna |
مُحْتَرِقَاتٍ muḥtariqātin |
الْمُحْتَرِقَاتِ al-muḥtariqāti |
Descendants
- → Azerbaijani: möhtəriq
- → Ottoman Turkish: محترق (muhterık)
- → Turkish: muhterik
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic مُحْتَرِق (muḥtariq), present participle of اِحْتَرَقَ (iḥtaraqa, “to burn, set on fire”).
Adjective
محترق • (muhterık or muhterik)
- burning
- burnt
Descendants
- Turkish: muhterik
References
- Redhouse, James W. (1890) “محترق”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1758