محترق

Arabic

Root
ح ر ق (ḥ r q)
17 terms

Etymology

Derived from the active participle of the verb اِحْتَرَقَ (iḥtaraqa, to burn, set on fire).

Pronunciation

  • IPA(key): /muħ.ta.riq/
  • Rhymes: -iq

Adjective

مُحْتَرِق • (muḥtariq) (feminine مُحْتَرِقَة (muḥtariqa), masculine plural مُحْتَرِقُونَ (muḥtariqūna), feminine plural مُحْتَرِقَات (muḥtariqāt))

  1. burning
  2. burnt

Declension

Declension of adjective مُحْتَرِق (muḥtariq)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مُحْتَرِق
muḥtariq
الْمُحْتَرِق
al-muḥtariq
مُحْتَرِقَة
muḥtariqa
الْمُحْتَرِقَة
al-muḥtariqa
nominative مُحْتَرِقٌ
muḥtariqun
الْمُحْتَرِقُ
al-muḥtariqu
مُحْتَرِقَةٌ
muḥtariqatun
الْمُحْتَرِقَةُ
al-muḥtariqatu
accusative مُحْتَرِقًا
muḥtariqan
الْمُحْتَرِقَ
al-muḥtariqa
مُحْتَرِقَةً
muḥtariqatan
الْمُحْتَرِقَةَ
al-muḥtariqata
genitive مُحْتَرِقٍ
muḥtariqin
الْمُحْتَرِقِ
al-muḥtariqi
مُحْتَرِقَةٍ
muḥtariqatin
الْمُحْتَرِقَةِ
al-muḥtariqati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مُحْتَرِقَيْن
muḥtariqayn
الْمُحْتَرِقَيْن
al-muḥtariqayn
مُحْتَرِقَتَيْن
muḥtariqatayn
الْمُحْتَرِقَتَيْن
al-muḥtariqatayn
nominative مُحْتَرِقَانِ
muḥtariqāni
الْمُحْتَرِقَانِ
al-muḥtariqāni
مُحْتَرِقَتَانِ
muḥtariqatāni
الْمُحْتَرِقَتَانِ
al-muḥtariqatāni
accusative مُحْتَرِقَيْنِ
muḥtariqayni
الْمُحْتَرِقَيْنِ
al-muḥtariqayni
مُحْتَرِقَتَيْنِ
muḥtariqatayni
الْمُحْتَرِقَتَيْنِ
al-muḥtariqatayni
genitive مُحْتَرِقَيْنِ
muḥtariqayni
الْمُحْتَرِقَيْنِ
al-muḥtariqayni
مُحْتَرِقَتَيْنِ
muḥtariqatayni
الْمُحْتَرِقَتَيْنِ
al-muḥtariqatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal مُحْتَرِقِين
muḥtariqīn
الْمُحْتَرِقِين
al-muḥtariqīn
مُحْتَرِقَات
muḥtariqāt
الْمُحْتَرِقَات
al-muḥtariqāt
nominative مُحْتَرِقُونَ
muḥtariqūna
الْمُحْتَرِقُونَ
al-muḥtariqūna
مُحْتَرِقَاتٌ
muḥtariqātun
الْمُحْتَرِقَاتُ
al-muḥtariqātu
accusative مُحْتَرِقِينَ
muḥtariqīna
الْمُحْتَرِقِينَ
al-muḥtariqīna
مُحْتَرِقَاتٍ
muḥtariqātin
الْمُحْتَرِقَاتِ
al-muḥtariqāti
genitive مُحْتَرِقِينَ
muḥtariqīna
الْمُحْتَرِقِينَ
al-muḥtariqīna
مُحْتَرِقَاتٍ
muḥtariqātin
الْمُحْتَرِقَاتِ
al-muḥtariqāti

Descendants

  • Azerbaijani: möhtəriq
  • Ottoman Turkish: محترق (muhterık)
    • Turkish: muhterik

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic مُحْتَرِق (muḥtariq), present participle of اِحْتَرَقَ (iḥtaraqa, to burn, set on fire).

Adjective

محترق • (muhterık or muhterik)

  1. burning
  2. burnt

Descendants

  • Turkish: muhterik

References