محمود
Arabic
Etymology
The passive participle of حَمِدَ (ḥamida, “to praise”), from the root ح م د (ḥ m d).
Pronunciation
- IPA(key): /maħ.muːd/
Adjective
مَحْمُود • (maḥmūd) (feminine مَحْمُودَة (maḥmūda), masculine dual مَحْمُودَانِ (maḥmūdāni), feminine dual مَحْمُودَتَانِ (maḥmūdatāni), masculine plural مَحْمُودُونَ (maḥmūdūna), feminine plural مَحْمُودَات (maḥmūdāt))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَحْمُود maḥmūd |
الْمَحْمُود al-maḥmūd |
مَحْمُودَة maḥmūda |
الْمَحْمُودَة al-maḥmūda |
| nominative | مَحْمُودٌ maḥmūdun |
الْمَحْمُودُ al-maḥmūdu |
مَحْمُودَةٌ maḥmūdatun |
الْمَحْمُودَةُ al-maḥmūdatu |
| accusative | مَحْمُودًا maḥmūdan |
الْمَحْمُودَ al-maḥmūda |
مَحْمُودَةً maḥmūdatan |
الْمَحْمُودَةَ al-maḥmūdata |
| genitive | مَحْمُودٍ maḥmūdin |
الْمَحْمُودِ al-maḥmūdi |
مَحْمُودَةٍ maḥmūdatin |
الْمَحْمُودَةِ al-maḥmūdati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَحْمُودَيْن maḥmūdayn |
الْمَحْمُودَيْن al-maḥmūdayn |
مَحْمُودَتَيْن maḥmūdatayn |
الْمَحْمُودَتَيْن al-maḥmūdatayn |
| nominative | مَحْمُودَانِ maḥmūdāni |
الْمَحْمُودَانِ al-maḥmūdāni |
مَحْمُودَتَانِ maḥmūdatāni |
الْمَحْمُودَتَانِ al-maḥmūdatāni |
| accusative | مَحْمُودَيْنِ maḥmūdayni |
الْمَحْمُودَيْنِ al-maḥmūdayni |
مَحْمُودَتَيْنِ maḥmūdatayni |
الْمَحْمُودَتَيْنِ al-maḥmūdatayni |
| genitive | مَحْمُودَيْنِ maḥmūdayni |
الْمَحْمُودَيْنِ al-maḥmūdayni |
مَحْمُودَتَيْنِ maḥmūdatayni |
الْمَحْمُودَتَيْنِ al-maḥmūdatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَحْمُودِين maḥmūdīn |
الْمَحْمُودِين al-maḥmūdīn |
مَحْمُودَات maḥmūdāt |
الْمَحْمُودَات al-maḥmūdāt |
| nominative | مَحْمُودُونَ maḥmūdūna |
الْمَحْمُودُونَ al-maḥmūdūna |
مَحْمُودَاتٌ maḥmūdātun |
الْمَحْمُودَاتُ al-maḥmūdātu |
| accusative | مَحْمُودِينَ maḥmūdīna |
الْمَحْمُودِينَ al-maḥmūdīna |
مَحْمُودَاتٍ maḥmūdātin |
الْمَحْمُودَاتِ al-maḥmūdāti |
| genitive | مَحْمُودِينَ maḥmūdīna |
الْمَحْمُودِينَ al-maḥmūdīna |
مَحْمُودَاتٍ maḥmūdātin |
الْمَحْمُودَاتِ al-maḥmūdāti |
Proper noun
مَحْمُود • (maḥmūd) m
- a male given name, Mahmood, Mahmoud, or Mahmud
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | — | مَحْمُود maḥmūd |
— |
| nominative | — | مَحْمُودٌ maḥmūdun |
— |
| accusative | — | مَحْمُودًا maḥmūdan |
— |
| genitive | — | مَحْمُودٍ maḥmūdin |
— |
Descendants
- → Azerbaijani: Mahmud
- → English: Mahmood, Mahmoud, Mahmud
- → Portuguese: Mafamude
- → Somali: Maxamuud
- → Turkish: Mahmut
- → Chinese: 馬哈茂德 / 马哈茂德 (Mǎhāmàodé) (transliteration)
References
- Wehr, Hans (1979) “حمد”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic مَحْمُود (maḥmūd).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /mah.ˈmuːd/
- (Dari, formal) IPA(key): [mäɦ.múːd̪]
- (Iran, formal) IPA(key): [mæɦ.múːd̪̥]
- (Tajik, formal) IPA(key): [mäɦ.múd̪]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | mahmūd |
| Dari reading? | mahmūd |
| Iranian reading? | mahmud |
| Tajik reading? | mahmud |
Proper noun
| Dari | محمود |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | Маҳмуд |
محمود • (mahmud)
- a male given name, Mahmood, Mahmoud, or Mahmud, from Arabic