مخاصمة
Arabic
| Root |
|---|
| خ ص م (ḵ ṣ m) |
| 13 terms |
Etymology
Verbal noun of خَاصَمَ (ḵāṣama).
Pronunciation
- IPA(key): /mu.xaː.sˤa.ma/
Noun
مُخَاصَمَة • (muḵāṣama) f
- verbal noun of خَاصَمَ (ḵāṣama) (form III)
- animosity, antagonism, contention, conflict
- mutually litigating or disputing
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُخَاصَمَة muḵāṣama |
الْمُخَاصَمَة al-muḵāṣama |
مُخَاصَمَة muḵāṣamat |
| nominative | مُخَاصَمَةٌ muḵāṣamatun |
الْمُخَاصَمَةُ al-muḵāṣamatu |
مُخَاصَمَةُ muḵāṣamatu |
| accusative | مُخَاصَمَةً muḵāṣamatan |
الْمُخَاصَمَةَ al-muḵāṣamata |
مُخَاصَمَةَ muḵāṣamata |
| genitive | مُخَاصَمَةٍ muḵāṣamatin |
الْمُخَاصَمَةِ al-muḵāṣamati |
مُخَاصَمَةِ muḵāṣamati |
Descendants
- → Azerbaijani: müxasimə
- → Ottoman Turkish: مخاصمه (muhasame)
- → Ottoman Turkish: مخاصمت (muhasimet)
- → Turkish: muhasamat, muhasemat
- → Persian: مخاصمه
- → Urdu: مُخاصَمَت (muxāsamat)