مرتكب
Arabic
| Root |
|---|
| ر ك ب (r k b) |
| 10 terms |
Etymology
Derived from the active participle of اِرْتَكَبَ (irtakaba, “to commit”).
Pronunciation
- IPA(key): /mur.ta.kib/
Noun
مُرْتَكِب • (murtakib) m (plural مُرْتَكِبُون (murtakibūn))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُرْتَكِب murtakib |
الْمُرْتَكِب al-murtakib |
مُرْتَكِب murtakib |
| nominative | مُرْتَكِبٌ murtakibun |
الْمُرْتَكِبُ al-murtakibu |
مُرْتَكِبُ murtakibu |
| accusative | مُرْتَكِبًا murtakiban |
الْمُرْتَكِبَ al-murtakiba |
مُرْتَكِبَ murtakiba |
| genitive | مُرْتَكِبٍ murtakibin |
الْمُرْتَكِبِ al-murtakibi |
مُرْتَكِبِ murtakibi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | مُرْتَكِبَيْن murtakibayn |
الْمُرْتَكِبَيْن al-murtakibayn |
مُرْتَكِبَيْ murtakibay |
| nominative | مُرْتَكِبَانِ murtakibāni |
الْمُرْتَكِبَانِ al-murtakibāni |
مُرْتَكِبَا murtakibā |
| accusative | مُرْتَكِبَيْنِ murtakibayni |
الْمُرْتَكِبَيْنِ al-murtakibayni |
مُرْتَكِبَيْ murtakibay |
| genitive | مُرْتَكِبَيْنِ murtakibayni |
الْمُرْتَكِبَيْنِ al-murtakibayni |
مُرْتَكِبَيْ murtakibay |
| plural | sound masculine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُرْتَكِبِين murtakibīn |
الْمُرْتَكِبِين al-murtakibīn |
مُرْتَكِبِي murtakibī |
| nominative | مُرْتَكِبُونَ murtakibūna |
الْمُرْتَكِبُونَ al-murtakibūna |
مُرْتَكِبُو murtakibū |
| accusative | مُرْتَكِبِينَ murtakibīna |
الْمُرْتَكِبِينَ al-murtakibīna |
مُرْتَكِبِي murtakibī |
| genitive | مُرْتَكِبِينَ murtakibīna |
الْمُرْتَكِبِينَ al-murtakibīna |
مُرْتَكِبِي murtakibī |
Descendants
- → Persian: مرتکب (mortakeb)
References
- Baalbaki, Rohi (1995) “مرتكب”, in Al-Mawrid: A Modern Arabic-English Dictionary, 7th edition, Beirut: Dar El-Ilm Lilmalayin, →ISBN