مستنطق

Arabic

Root
ن ط ق (n ṭ q)
13 terms

Etymology

Derived from the active participle of اِسْتَنْطَقَ (istanṭaqa).

Pronunciation

  • IPA(key): /mus.tan.tˤiq/

Noun

مُسْتَنْطِق • (mustanṭiqm (plural مُسْتَنْطِقُون (mustanṭiqūn))

  1. (law) interrogator, inquisitor

Declension

Declension of noun مُسْتَنْطِق (mustanṭiq)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مُسْتَنْطِق
mustanṭiq
الْمُسْتَنْطِق
al-mustanṭiq
مُسْتَنْطِق
mustanṭiq
nominative مُسْتَنْطِقٌ
mustanṭiqun
الْمُسْتَنْطِقُ
al-mustanṭiqu
مُسْتَنْطِقُ
mustanṭiqu
accusative مُسْتَنْطِقًا
mustanṭiqan
الْمُسْتَنْطِقَ
al-mustanṭiqa
مُسْتَنْطِقَ
mustanṭiqa
genitive مُسْتَنْطِقٍ
mustanṭiqin
الْمُسْتَنْطِقِ
al-mustanṭiqi
مُسْتَنْطِقِ
mustanṭiqi
dual indefinite definite construct
informal مُسْتَنْطِقَيْن
mustanṭiqayn
الْمُسْتَنْطِقَيْن
al-mustanṭiqayn
مُسْتَنْطِقَيْ
mustanṭiqay
nominative مُسْتَنْطِقَانِ
mustanṭiqāni
الْمُسْتَنْطِقَانِ
al-mustanṭiqāni
مُسْتَنْطِقَا
mustanṭiqā
accusative مُسْتَنْطِقَيْنِ
mustanṭiqayni
الْمُسْتَنْطِقَيْنِ
al-mustanṭiqayni
مُسْتَنْطِقَيْ
mustanṭiqay
genitive مُسْتَنْطِقَيْنِ
mustanṭiqayni
الْمُسْتَنْطِقَيْنِ
al-mustanṭiqayni
مُسْتَنْطِقَيْ
mustanṭiqay
plural sound masculine plural
indefinite definite construct
informal مُسْتَنْطِقِين
mustanṭiqīn
الْمُسْتَنْطِقِين
al-mustanṭiqīn
مُسْتَنْطِقِي
mustanṭiqī
nominative مُسْتَنْطِقُونَ
mustanṭiqūna
الْمُسْتَنْطِقُونَ
al-mustanṭiqūna
مُسْتَنْطِقُو
mustanṭiqū
accusative مُسْتَنْطِقِينَ
mustanṭiqīna
الْمُسْتَنْطِقِينَ
al-mustanṭiqīna
مُسْتَنْطِقِي
mustanṭiqī
genitive مُسْتَنْطِقِينَ
mustanṭiqīna
الْمُسْتَنْطِقِينَ
al-mustanṭiqīna
مُسْتَنْطِقِي
mustanṭiqī

Descendants

  • Azerbaijani: müstəntiq
  • Ottoman Turkish: مستنطق (müstentık)