مستوعب

Arabic

Root
و ع ب (w ʕ b)
3 terms

Etymology

Derived from the active participle of the verb اِسْتَوْعَبَ (istawʕaba, to comprehend).

Pronunciation

  • IPA(key): /mus.taw.ʕib/
  • Rhymes: -ib

Noun

مُسْتَوْعِب • (mustawʕibm (plural مُسْتَوْعِبُون (mustawʕibūn))

  1. comprehending

Declension

Declension of noun مُسْتَوْعِب (mustawʕib)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مُسْتَوْعِب
mustawʕib
الْمُسْتَوْعِب
al-mustawʕib
مُسْتَوْعِب
mustawʕib
nominative مُسْتَوْعِبٌ
mustawʕibun
الْمُسْتَوْعِبُ
al-mustawʕibu
مُسْتَوْعِبُ
mustawʕibu
accusative مُسْتَوْعِبًا
mustawʕiban
الْمُسْتَوْعِبَ
al-mustawʕiba
مُسْتَوْعِبَ
mustawʕiba
genitive مُسْتَوْعِبٍ
mustawʕibin
الْمُسْتَوْعِبِ
al-mustawʕibi
مُسْتَوْعِبِ
mustawʕibi
dual indefinite definite construct
informal مُسْتَوْعِبَيْن
mustawʕibayn
الْمُسْتَوْعِبَيْن
al-mustawʕibayn
مُسْتَوْعِبَيْ
mustawʕibay
nominative مُسْتَوْعِبَانِ
mustawʕibāni
الْمُسْتَوْعِبَانِ
al-mustawʕibāni
مُسْتَوْعِبَا
mustawʕibā
accusative مُسْتَوْعِبَيْنِ
mustawʕibayni
الْمُسْتَوْعِبَيْنِ
al-mustawʕibayni
مُسْتَوْعِبَيْ
mustawʕibay
genitive مُسْتَوْعِبَيْنِ
mustawʕibayni
الْمُسْتَوْعِبَيْنِ
al-mustawʕibayni
مُسْتَوْعِبَيْ
mustawʕibay
plural sound masculine plural
indefinite definite construct
informal مُسْتَوْعِبِين
mustawʕibīn
الْمُسْتَوْعِبِين
al-mustawʕibīn
مُسْتَوْعِبِي
mustawʕibī
nominative مُسْتَوْعِبُونَ
mustawʕibūna
الْمُسْتَوْعِبُونَ
al-mustawʕibūna
مُسْتَوْعِبُو
mustawʕibū
accusative مُسْتَوْعِبِينَ
mustawʕibīna
الْمُسْتَوْعِبِينَ
al-mustawʕibīna
مُسْتَوْعِبِي
mustawʕibī
genitive مُسْتَوْعِبِينَ
mustawʕibīna
الْمُسْتَوْعِبِينَ
al-mustawʕibīna
مُسْتَوْعِبِي
mustawʕibī