مسنون
Arabic
| Root |
|---|
| س ن ن (s n n) |
| 9 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /mas.nuːn/
- Rhymes: -uːn
Etymology 1
Derived from the passive participle of سَنَّ (sanna).
Adjective
مَسْنُون • (masnūn)
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَسْنُون masnūn |
الْمَسْنُون al-masnūn |
مَسْنُونَة masnūna |
الْمَسْنُونَة al-masnūna |
| nominative | مَسْنُونٌ masnūnun |
الْمَسْنُونُ al-masnūnu |
مَسْنُونَةٌ masnūnatun |
الْمَسْنُونَةُ al-masnūnatu |
| accusative | مَسْنُونًا masnūnan |
الْمَسْنُونَ al-masnūna |
مَسْنُونَةً masnūnatan |
الْمَسْنُونَةَ al-masnūnata |
| genitive | مَسْنُونٍ masnūnin |
الْمَسْنُونِ al-masnūni |
مَسْنُونَةٍ masnūnatin |
الْمَسْنُونَةِ al-masnūnati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَسْنُونَيْن masnūnayn |
الْمَسْنُونَيْن al-masnūnayn |
مَسْنُونَتَيْن masnūnatayn |
الْمَسْنُونَتَيْن al-masnūnatayn |
| nominative | مَسْنُونَانِ masnūnāni |
الْمَسْنُونَانِ al-masnūnāni |
مَسْنُونَتَانِ masnūnatāni |
الْمَسْنُونَتَانِ al-masnūnatāni |
| accusative | مَسْنُونَيْنِ masnūnayni |
الْمَسْنُونَيْنِ al-masnūnayni |
مَسْنُونَتَيْنِ masnūnatayni |
الْمَسْنُونَتَيْنِ al-masnūnatayni |
| genitive | مَسْنُونَيْنِ masnūnayni |
الْمَسْنُونَيْنِ al-masnūnayni |
مَسْنُونَتَيْنِ masnūnatayni |
الْمَسْنُونَتَيْنِ al-masnūnatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ? | ? | مَسْنُونَات masnūnāt |
الْمَسْنُونَات al-masnūnāt |
| nominative | ? | ? | مَسْنُونَاتٌ masnūnātun |
الْمَسْنُونَاتُ al-masnūnātu |
| accusative | ? | ? | مَسْنُونَاتٍ masnūnātin |
الْمَسْنُونَاتِ al-masnūnāti |
| genitive | ? | ? | مَسْنُونَاتٍ masnūnātin |
الْمَسْنُونَاتِ al-masnūnāti |
Descendants
- → Ottoman Turkish: مسنون (mesnun)
- Turkish: mesnun
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
مُسِنُّون • (musinnūn) m pl
- masculine plural of مُسِنّ (musinn)
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic مَسْنُون (masnūn, “pointy, sharpened; enacted, legislated”).
Adjective
مسنون • (mesnun) (feminine مسنونه (mesnune))
- (of knives or blades) honed, whetted, sharpened
- (Islam) customary, conventional, habitual
- (law) enacted, legislated, legalized, lawmade, passed
Descendants
- Turkish: mesnun
Further reading
click to expand
- Çağbayır, Yaşar (2007) “mesnun”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3165
- Devellioğlu, Ferit (1962) “mesnun”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 750
- Kélékian, Diran (1911) “مسنون”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1169
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Legalizatus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 929
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “مسنون”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 4661
- Redhouse, James W. (1890) “مسنون”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1859