مشاتمة
Arabic
| Root |
|---|
| ش ت م (š t m) |
| 5 terms |
Noun
مُشَاتَمَة • (mušātama) f
- verbal noun of شَاتَمَ (šātama) (form III)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُشَاتَمَة mušātama |
الْمُشَاتَمَة al-mušātama |
مُشَاتَمَة mušātamat |
| nominative | مُشَاتَمَةٌ mušātamatun |
الْمُشَاتَمَةُ al-mušātamatu |
مُشَاتَمَةُ mušātamatu |
| accusative | مُشَاتَمَةً mušātamatan |
الْمُشَاتَمَةَ al-mušātamata |
مُشَاتَمَةَ mušātamata |
| genitive | مُشَاتَمَةٍ mušātamatin |
الْمُشَاتَمَةِ al-mušātamati |
مُشَاتَمَةِ mušātamati |