مشتهر

Arabic

Root
ش ه ر (š h r)
11 terms

Etymology

Derived from the active participle of اِشْتَهَرَ (ištahara, “to be known (for)”).

Pronunciation

IPA^(key): /muʃ.ta.hir/

Adjective

مُشْتَهِر • (muštahir) (feminine مُشْتَهِرَة (muštahira))

known (known for something, or known by a certain name)

Declension

Declension of adjective **مُشْتَهِر** (muštahir)
singular	masculine		feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	مُشْتَهِر muštahir	الْمُشْتَهِر al-muštahir	مُشْتَهِرَة muštahira	الْمُشْتَهِرَة al-muštahira
nominative	مُشْتَهِرٌ muštahirun	الْمُشْتَهِرُ al-muštahiru	مُشْتَهِرَةٌ muštahiratun	الْمُشْتَهِرَةُ al-muštahiratu
accusative	مُشْتَهِرًا muštahiran	الْمُشْتَهِرَ al-muštahira	مُشْتَهِرَةً muštahiratan	الْمُشْتَهِرَةَ al-muštahirata
genitive	مُشْتَهِرٍ muštahirin	الْمُشْتَهِرِ al-muštahiri	مُشْتَهِرَةٍ muštahiratin	الْمُشْتَهِرَةِ al-muštahirati
dual	masculine		feminine
dual	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	مُشْتَهِرَيْن muštahirayn	الْمُشْتَهِرَيْن al-muštahirayn	مُشْتَهِرَتَيْن muštahiratayn	الْمُشْتَهِرَتَيْن al-muštahiratayn
nominative	مُشْتَهِرَانِ muštahirāni	الْمُشْتَهِرَانِ al-muštahirāni	مُشْتَهِرَتَانِ muštahiratāni	الْمُشْتَهِرَتَانِ al-muštahiratāni
accusative	مُشْتَهِرَيْنِ muštahirayni	الْمُشْتَهِرَيْنِ al-muštahirayni	مُشْتَهِرَتَيْنِ muštahiratayni	الْمُشْتَهِرَتَيْنِ al-muštahiratayni
genitive	مُشْتَهِرَيْنِ muštahirayni	الْمُشْتَهِرَيْنِ al-muštahirayni	مُشْتَهِرَتَيْنِ muštahiratayni	الْمُشْتَهِرَتَيْنِ al-muštahiratayni
plural	masculine		feminine
	plural unknown		sound feminine plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	?	?	مُشْتَهِرَات muštahirāt	الْمُشْتَهِرَات al-muštahirāt
nominative	?	?	مُشْتَهِرَاتٌ muštahirātun	الْمُشْتَهِرَاتُ al-muštahirātu
accusative	?	?	مُشْتَهِرَاتٍ muštahirātin	الْمُشْتَهِرَاتِ al-muštahirāti
genitive	?	?	مُشْتَهِرَاتٍ muštahirātin	الْمُشْتَهِرَاتِ al-muštahirāti

Descendants

→ Azerbaijani: müştəhir
→ Ottoman Turkish: مشتهر (müştehir)