مشي
Arabic
Etymology 1
Noun
مَشْي • (mašy) m
- verbal noun of مَشَى (mašā) (form I)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَشْي mašy |
الْمَشْي al-mašy |
مَشْي mašy |
| nominative | مَشْيٌ mašyun |
الْمَشْيُ al-mašyu |
مَشْيُ mašyu |
| accusative | مَشْيًا mašyan |
الْمَشْيَ al-mašya |
مَشْيَ mašya |
| genitive | مَشْيٍ mašyin |
الْمَشْيِ al-mašyi |
مَشْيِ mašyi |
Etymology 2
Verb
مُشِيَ • (mušiya) (form I) /mu.ʃi.ja/
- third-person masculine singular past passive of مَشَى (mašā)
Hijazi Arabic
| Root |
|---|
| م ش ي |
| 1 term |
Etymology 1
Pronunciation
- IPA(key): /mi.ʃi/, [mɪ.ʃi]
Verb
مشي • (miši) I (non-past يِمشِي (yimši))
Conjugation
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| past | m | مشيت (mišīt) | مشيت (mišīt) | مشي (miši) | مشينا (mišīna) | مشيتوا (mišītu) | مشيوا (mišyu) | |
| f | مشيتي (mišīti) | مِشْيَت (mišyat) | ||||||
| non-past | m | أمشي (ʔamši) | تمشي (timši) | يمشي (yimši) | نمشي (nimši) | تمشوا (timšu) | يمشوا (yimšu) | |
| f | تمشي (timši) | تمشي (timši) | ||||||
| imperative | m | امشي (amši) | امشوا (amšu) | |||||
| f | امشي (amši) | |||||||
Etymology 2
Pronunciation
- IPA(key): /maʃ.ʃi/
Verb
مشي • (mašši)