مطارحة
Arabic
Noun
مُطَارَحَة • (muṭāraḥa) f
- verbal noun of طَارَحَ (ṭāraḥa) (form III)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُطَارَحَة muṭāraḥa |
الْمُطَارَحَة al-muṭāraḥa |
مُطَارَحَة muṭāraḥat |
| nominative | مُطَارَحَةٌ muṭāraḥatun |
الْمُطَارَحَةُ al-muṭāraḥatu |
مُطَارَحَةُ muṭāraḥatu |
| accusative | مُطَارَحَةً muṭāraḥatan |
الْمُطَارَحَةَ al-muṭāraḥata |
مُطَارَحَةَ muṭāraḥata |
| genitive | مُطَارَحَةٍ muṭāraḥatin |
الْمُطَارَحَةِ al-muṭāraḥati |
مُطَارَحَةِ muṭāraḥati |