معاقبة
Arabic
| Root |
|---|
| ع ق ب (ʕ q b) |
| 15 terms |
Etymology
Verbal noun of عَاقَبَ (ʕāqaba).
Pronunciation
- IPA(key): /mu.ʕaː.qa.ba/
Noun
مُعَاقَبَة • (muʕāqaba) f
- verbal noun of عَاقَبَ (ʕāqaba) (form III)
- punishing, penalization, castigating
- alternation, alternating
- succeeding, succession
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُعَاقَبَة muʕāqaba |
الْمُعَاقَبَة al-muʕāqaba |
مُعَاقَبَة muʕāqabat |
| nominative | مُعَاقَبَةٌ muʕāqabatun |
الْمُعَاقَبَةُ al-muʕāqabatu |
مُعَاقَبَةُ muʕāqabatu |
| accusative | مُعَاقَبَةً muʕāqabatan |
الْمُعَاقَبَةَ al-muʕāqabata |
مُعَاقَبَةَ muʕāqabata |
| genitive | مُعَاقَبَةٍ muʕāqabatin |
الْمُعَاقَبَةِ al-muʕāqabati |
مُعَاقَبَةِ muʕāqabati |
Descendants
- → Ottoman Turkish: معاقبه (muâkabe)
Adjective
مُعَاقِبَة • (muʕāqiba)
- feminine singular of مُعَاقِب (muʕāqib)
Adjective
مُعَاقَبَة • (muʕāqaba) f
- feminine singular of مُعَاقَب (muʕāqab)