معاقبة

Arabic

Root
ع ق ب (ʕ q b)
15 terms

Etymology

Verbal noun of عَاقَبَ (ʕāqaba).

Pronunciation

  • IPA(key): /mu.ʕaː.qa.ba/

Noun

مُعَاقَبَة • (muʕāqabaf

  1. verbal noun of عَاقَبَ (ʕāqaba) (form III)
  2. punishing, penalization, castigating
  3. alternation, alternating
  4. succeeding, succession

Declension

Declension of noun مُعَاقَبَة (muʕāqaba)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal مُعَاقَبَة
muʕāqaba
الْمُعَاقَبَة
al-muʕāqaba
مُعَاقَبَة
muʕāqabat
nominative مُعَاقَبَةٌ
muʕāqabatun
الْمُعَاقَبَةُ
al-muʕāqabatu
مُعَاقَبَةُ
muʕāqabatu
accusative مُعَاقَبَةً
muʕāqabatan
الْمُعَاقَبَةَ
al-muʕāqabata
مُعَاقَبَةَ
muʕāqabata
genitive مُعَاقَبَةٍ
muʕāqabatin
الْمُعَاقَبَةِ
al-muʕāqabati
مُعَاقَبَةِ
muʕāqabati

Descendants

  • Ottoman Turkish: معاقبه (muâkabe)

Adjective

مُعَاقِبَة • (muʕāqiba)

  1. feminine singular of مُعَاقِب (muʕāqib)

Adjective

مُعَاقَبَة • (muʕāqabaf

  1. feminine singular of مُعَاقَب (muʕāqab)