معايدة
Arabic
Noun
مُعَايَدَةٌ • (muʕāyadatun) f
- verbal noun of عَايَدَ (ʕāyada) (form III)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُعَايَدَة muʕāyada |
الْمُعَايَدَة al-muʕāyada |
مُعَايَدَة muʕāyadat |
| nominative | مُعَايَدَةٌ muʕāyadatun |
الْمُعَايَدَةُ al-muʕāyadatu |
مُعَايَدَةُ muʕāyadatu |
| accusative | مُعَايَدَةً muʕāyadatan |
الْمُعَايَدَةَ al-muʕāyadata |
مُعَايَدَةَ muʕāyadata |
| genitive | مُعَايَدَةٍ muʕāyadatin |
الْمُعَايَدَةِ al-muʕāyadati |
مُعَايَدَةِ muʕāyadati |