مغلوب

Arabic

Root
غ ل ب (ḡ l b)
13 terms

Etymology

Derived from the passive participle of the verb غَلَبَ (ḡalaba, to defeat).

Pronunciation

  • IPA(key): /maɣ.luːb/
  • Rhymes: -uːb

Adjective

مَغْلُوب • (maḡlūb) (feminine مَغْلُوبَة (maḡlūba), masculine plural مَغْلُوبُونَ (maḡlūbūna), feminine plural مَغْلُوبَات (maḡlūbāt))

  1. defeated

Declension

Declension of adjective مَغْلُوب (maḡlūb)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مَغْلُوب
maḡlūb
الْمَغْلُوب
al-maḡlūb
مَغْلُوبَة
maḡlūba
الْمَغْلُوبَة
al-maḡlūba
nominative مَغْلُوبٌ
maḡlūbun
الْمَغْلُوبُ
al-maḡlūbu
مَغْلُوبَةٌ
maḡlūbatun
الْمَغْلُوبَةُ
al-maḡlūbatu
accusative مَغْلُوبًا
maḡlūban
الْمَغْلُوبَ
al-maḡlūba
مَغْلُوبَةً
maḡlūbatan
الْمَغْلُوبَةَ
al-maḡlūbata
genitive مَغْلُوبٍ
maḡlūbin
الْمَغْلُوبِ
al-maḡlūbi
مَغْلُوبَةٍ
maḡlūbatin
الْمَغْلُوبَةِ
al-maḡlūbati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مَغْلُوبَيْن
maḡlūbayn
الْمَغْلُوبَيْن
al-maḡlūbayn
مَغْلُوبَتَيْن
maḡlūbatayn
الْمَغْلُوبَتَيْن
al-maḡlūbatayn
nominative مَغْلُوبَانِ
maḡlūbāni
الْمَغْلُوبَانِ
al-maḡlūbāni
مَغْلُوبَتَانِ
maḡlūbatāni
الْمَغْلُوبَتَانِ
al-maḡlūbatāni
accusative مَغْلُوبَيْنِ
maḡlūbayni
الْمَغْلُوبَيْنِ
al-maḡlūbayni
مَغْلُوبَتَيْنِ
maḡlūbatayni
الْمَغْلُوبَتَيْنِ
al-maḡlūbatayni
genitive مَغْلُوبَيْنِ
maḡlūbayni
الْمَغْلُوبَيْنِ
al-maḡlūbayni
مَغْلُوبَتَيْنِ
maḡlūbatayni
الْمَغْلُوبَتَيْنِ
al-maḡlūbatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal مَغْلُوبِين
maḡlūbīn
الْمَغْلُوبِين
al-maḡlūbīn
مَغْلُوبَات
maḡlūbāt
الْمَغْلُوبَات
al-maḡlūbāt
nominative مَغْلُوبُونَ
maḡlūbūna
الْمَغْلُوبُونَ
al-maḡlūbūna
مَغْلُوبَاتٌ
maḡlūbātun
الْمَغْلُوبَاتُ
al-maḡlūbātu
accusative مَغْلُوبِينَ
maḡlūbīna
الْمَغْلُوبِينَ
al-maḡlūbīna
مَغْلُوبَاتٍ
maḡlūbātin
الْمَغْلُوبَاتِ
al-maḡlūbāti
genitive مَغْلُوبِينَ
maḡlūbīna
الْمَغْلُوبِينَ
al-maḡlūbīna
مَغْلُوبَاتٍ
maḡlūbātin
الْمَغْلُوبَاتِ
al-maḡlūbāti

Descendants

  • Azerbaijani: məğlub
  • Ottoman Turkish: مغلوب (maġlub)
    > Turkish: mağlup (inherited)
    Crimean Tatar: mağlüp
  • Persian: مغلوب
  • Indonesian: maglub
  • Uyghur: مەغلۇپ (meghlup)
  • Uzbek: magʻlub

References

  • Wehr, Hans (1979) “مغلوب”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic مَغْلُوب (maḡlūb).

Adjective

مغلوب • (mağlub)

  1. conquered
  2. defeated
  • مغلوبیت (mağlubiyet)

Descendants

References

Persian

Etymology

From Arabic مَغلُْوب.

Adjective

مغلوب • (maġlub)

  1. (formal) defeated

Derived terms