مقلاد
Arabic
Etymology
Tool noun derivative of إِقْلِيد (ʔiqlīd, “key”).
Noun
مِقْلَاد • (miqlād) m (plural مَقَالِيد (maqālīd))
- key
- 609–632 CE, Qur'an, 42:12:
- لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
- lahu maqālīdu s-samāwāti wālʔarḍi yabsuṭu r-rizqa liman yašāʔu wayaqdiru ʔinnahu bikulli šayʔin ʕalīmun
- To Him pertain the keys of the heavens and the earth. He extends provision for whom He wills and restricts [it]. Indeed He is of all things knowing.
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مِقْلَاد miqlād |
الْمِقْلَاد al-miqlād |
مِقْلَاد miqlād |
| nominative | مِقْلَادٌ miqlādun |
الْمِقْلَادُ al-miqlādu |
مِقْلَادُ miqlādu |
| accusative | مِقْلَادًا miqlādan |
الْمِقْلَادَ al-miqlāda |
مِقْلَادَ miqlāda |
| genitive | مِقْلَادٍ miqlādin |
الْمِقْلَادِ al-miqlādi |
مِقْلَادِ miqlādi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | مِقْلَادَيْن miqlādayn |
الْمِقْلَادَيْن al-miqlādayn |
مِقْلَادَيْ miqlāday |
| nominative | مِقْلَادَانِ miqlādāni |
الْمِقْلَادَانِ al-miqlādāni |
مِقْلَادَا miqlādā |
| accusative | مِقْلَادَيْنِ miqlādayni |
الْمِقْلَادَيْنِ al-miqlādayni |
مِقْلَادَيْ miqlāday |
| genitive | مِقْلَادَيْنِ miqlādayni |
الْمِقْلَادَيْنِ al-miqlādayni |
مِقْلَادَيْ miqlāday |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَقَالِيد maqālīd |
الْمَقَالِيد al-maqālīd |
مَقَالِيد maqālīd |
| nominative | مَقَالِيدُ maqālīdu |
الْمَقَالِيدُ al-maqālīdu |
مَقَالِيدُ maqālīdu |
| accusative | مَقَالِيدَ maqālīda |
الْمَقَالِيدَ al-maqālīda |
مَقَالِيدَ maqālīda |
| genitive | مَقَالِيدَ maqālīda |
الْمَقَالِيدِ al-maqālīdi |
مَقَالِيدِ maqālīdi |