مقلع
Arabic
Etymology
Noun of place from the root ق ل ع (q l ʕ).
Noun
مَقْلَع • (maqlaʕ) m (plural مَقَالِع (maqāliʕ))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَقْلَع maqlaʕ |
الْمَقْلَع al-maqlaʕ |
مَقْلَع maqlaʕ |
| nominative | مَقْلَعٌ maqlaʕun |
الْمَقْلَعُ al-maqlaʕu |
مَقْلَعُ maqlaʕu |
| accusative | مَقْلَعًا maqlaʕan |
الْمَقْلَعَ al-maqlaʕa |
مَقْلَعَ maqlaʕa |
| genitive | مَقْلَعٍ maqlaʕin |
الْمَقْلَعِ al-maqlaʕi |
مَقْلَعِ maqlaʕi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | مَقْلَعَيْن maqlaʕayn |
الْمَقْلَعَيْن al-maqlaʕayn |
مَقْلَعَيْ maqlaʕay |
| nominative | مَقْلَعَانِ maqlaʕāni |
الْمَقْلَعَانِ al-maqlaʕāni |
مَقْلَعَا maqlaʕā |
| accusative | مَقْلَعَيْنِ maqlaʕayni |
الْمَقْلَعَيْنِ al-maqlaʕayni |
مَقْلَعَيْ maqlaʕay |
| genitive | مَقْلَعَيْنِ maqlaʕayni |
الْمَقْلَعَيْنِ al-maqlaʕayni |
مَقْلَعَيْ maqlaʕay |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَقَالِع maqāliʕ |
الْمَقَالِع al-maqāliʕ |
مَقَالِع maqāliʕ |
| nominative | مَقَالِعُ maqāliʕu |
الْمَقَالِعُ al-maqāliʕu |
مَقَالِعُ maqāliʕu |
| accusative | مَقَالِعَ maqāliʕa |
الْمَقَالِعَ al-maqāliʕa |
مَقَالِعَ maqāliʕa |
| genitive | مَقَالِعَ maqāliʕa |
الْمَقَالِعِ al-maqāliʕi |
مَقَالِعِ maqāliʕi |