ملامة

Arabic

Noun

مَلَامَة • (malāmaf (plural مَلَامَات (malāmāt) or مَلَاوِم (malāwim))

  1. verbal noun of لَامَ (lāma) (form I)
  2. blame

Declension

Declension of noun مَلَامَة (malāma)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal مَلَامَة
malāma
الْمَلَامَة
al-malāma
مَلَامَة
malāmat
nominative مَلَامَةٌ
malāmatun
الْمَلَامَةُ
al-malāmatu
مَلَامَةُ
malāmatu
accusative مَلَامَةً
malāmatan
الْمَلَامَةَ
al-malāmata
مَلَامَةَ
malāmata
genitive مَلَامَةٍ
malāmatin
الْمَلَامَةِ
al-malāmati
مَلَامَةِ
malāmati
dual indefinite definite construct
informal مَلَامَتَيْن
malāmatayn
الْمَلَامَتَيْن
al-malāmatayn
مَلَامَتَيْ
malāmatay
nominative مَلَامَتَانِ
malāmatāni
الْمَلَامَتَانِ
al-malāmatāni
مَلَامَتَا
malāmatā
accusative مَلَامَتَيْنِ
malāmatayni
الْمَلَامَتَيْنِ
al-malāmatayni
مَلَامَتَيْ
malāmatay
genitive مَلَامَتَيْنِ
malāmatayni
الْمَلَامَتَيْنِ
al-malāmatayni
مَلَامَتَيْ
malāmatay
plural sound feminine plural‎;
basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal مَلَامَات‎; مَلَاوِم
malāmāt‎; malāwim
الْمَلَامَات‎; الْمَلَاوِم
al-malāmāt‎; al-malāwim
مَلَامَات‎; مَلَاوِم
malāmāt‎; malāwim
nominative مَلَامَاتٌ‎; مَلَاوِمُ
malāmātun‎; malāwimu
الْمَلَامَاتُ‎; الْمَلَاوِمُ
al-malāmātu‎; al-malāwimu
مَلَامَاتُ‎; مَلَاوِمُ
malāmātu‎; malāwimu
accusative مَلَامَاتٍ‎; مَلَاوِمَ
malāmātin‎; malāwima
الْمَلَامَاتِ‎; الْمَلَاوِمَ
al-malāmāti‎; al-malāwima
مَلَامَاتِ‎; مَلَاوِمَ
malāmāti‎; malāwima
genitive مَلَامَاتٍ‎; مَلَاوِمَ
malāmātin‎; malāwima
الْمَلَامَاتِ‎; الْمَلَاوِمِ
al-malāmāti‎; al-malāwimi
مَلَامَاتِ‎; مَلَاوِمِ
malāmāti‎; malāwimi

Descendants

  • Persian: ملامت (malâmat, blame, remonstrance)
  • Hindi: मलामत (malāmat, disapproval, objection)