ملكیت
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic مِلْكِيَّة (milkiyya, “ownership, property”).
Pronunciation
- IPA(key): /mylcijet/
Noun
ملكیت • (mülkiyet) (definite accusative ملكیتی (mülkiyeti), plural ملكیتلر (mülkiyetler))
- ownership, possession, property, proprietorship, the state of having complete legal control of something
- Synonyms: ایكهلك (iğelik, iyelik), صاحبلك (sahiblik)
Descendants
- Turkish: mülkiyet
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “ملك”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 785
- Çağbayır, Yaşar (2007) “mülkiyet”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3365
- Devellioğlu, Ferit (1962) “mülkiyyet”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 860
- Kélékian, Diran (1911) “ملكیت”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1222
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Possessio”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1322
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “ملكیة”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 4898
- Nişanyan, Sevan (2002–) “mülkiyet”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “ملكیت”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1972