مناص
Arabic
| Root |
|---|
| ن و ص (n w ṣ) |
| 2 terms |
Noun
مَنَاص • (manāṣ) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَنَاص manāṣ |
الْمَنَاص al-manāṣ |
مَنَاص manāṣ |
| nominative | مَنَاصٌ manāṣun |
الْمَنَاصُ al-manāṣu |
مَنَاصُ manāṣu |
| accusative | مَنَاصًا manāṣan |
الْمَنَاصَ al-manāṣa |
مَنَاصَ manāṣa |
| genitive | مَنَاصٍ manāṣin |
الْمَنَاصِ al-manāṣi |
مَنَاصِ manāṣi |