مناواة
Arabic
Noun
مُنَاوَاة • (munāwāh) f
- verbal noun of نَاوَى (nāwā) (form III)
Declension
| singular | singular triptote in ـَاة (-āh) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُنَاوَاة munāwāt |
الْمُنَاوَاة al-munāwāt |
مُنَاوَاة munāwāt |
| nominative | مُنَاوَاةٌ munāwātun |
الْمُنَاوَاةُ al-munāwātu |
مُنَاوَاةُ munāwātu |
| accusative | مُنَاوَاةً munāwātan |
الْمُنَاوَاةَ al-munāwāta |
مُنَاوَاةَ munāwāta |
| genitive | مُنَاوَاةٍ munāwātin |
الْمُنَاوَاةِ al-munāwāti |
مُنَاوَاةِ munāwāti |