منبت

Arabic

Root
ن ب ت (n b t)
8 terms

Etymology 1

Noun of place from the verb نَبَتَ (nabata).

Pronunciation

  • IPA(key): /man.bat/

Noun

مَنْبَت • (manbatm (plural مَنَابِت (manābit))

  1. source, fountainhead, matrix, nidus
Declension
Declension of noun مَنْبَت (manbat)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مَنْبَت
manbat
الْمَنْبَت
al-manbat
مَنْبَت
manbat
nominative مَنْبَتٌ
manbatun
الْمَنْبَتُ
al-manbatu
مَنْبَتُ
manbatu
accusative مَنْبَتًا
manbatan
الْمَنْبَتَ
al-manbata
مَنْبَتَ
manbata
genitive مَنْبَتٍ
manbatin
الْمَنْبَتِ
al-manbati
مَنْبَتِ
manbati
dual indefinite definite construct
informal مَنْبَتَيْن
manbatayn
الْمَنْبَتَيْن
al-manbatayn
مَنْبَتَيْ
manbatay
nominative مَنْبَتَانِ
manbatāni
الْمَنْبَتَانِ
al-manbatāni
مَنْبَتَا
manbatā
accusative مَنْبَتَيْنِ
manbatayni
الْمَنْبَتَيْنِ
al-manbatayni
مَنْبَتَيْ
manbatay
genitive مَنْبَتَيْنِ
manbatayni
الْمَنْبَتَيْنِ
al-manbatayni
مَنْبَتَيْ
manbatay
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal مَنَابِت
manābit
الْمَنَابِت
al-manābit
مَنَابِت
manābit
nominative مَنَابِتُ
manābitu
الْمَنَابِتُ
al-manābitu
مَنَابِتُ
manābitu
accusative مَنَابِتَ
manābita
الْمَنَابِتَ
al-manābita
مَنَابِتَ
manābita
genitive مَنَابِتَ
manābita
الْمَنَابِتِ
al-manābiti
مَنَابِتِ
manābiti

Etymology 2

Derived from the active participle of نَبَتَ (nabata).

Pronunciation

  • IPA(key): /mun.bit/

Adjective

مُنْبِت • (munbit) (feminine مُنْبِتَة (munbita), masculine plural مُنْبِتُونَ (munbitūna), feminine plural مُنْبِتَات (munbitāt))

  1. active participle of نَبَتَ (nabata)
  2. fertile
Declension
Declension of adjective مُنْبِت (munbit)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مُنْبِت
munbit
الْمُنْبِت
al-munbit
مُنْبِتَة
munbita
الْمُنْبِتَة
al-munbita
nominative مُنْبِتٌ
munbitun
الْمُنْبِتُ
al-munbitu
مُنْبِتَةٌ
munbitatun
الْمُنْبِتَةُ
al-munbitatu
accusative مُنْبِتًا
munbitan
الْمُنْبِتَ
al-munbita
مُنْبِتَةً
munbitatan
الْمُنْبِتَةَ
al-munbitata
genitive مُنْبِتٍ
munbitin
الْمُنْبِتِ
al-munbiti
مُنْبِتَةٍ
munbitatin
الْمُنْبِتَةِ
al-munbitati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مُنْبِتَيْن
munbitayn
الْمُنْبِتَيْن
al-munbitayn
مُنْبِتَتَيْن
munbitatayn
الْمُنْبِتَتَيْن
al-munbitatayn
nominative مُنْبِتَانِ
munbitāni
الْمُنْبِتَانِ
al-munbitāni
مُنْبِتَتَانِ
munbitatāni
الْمُنْبِتَتَانِ
al-munbitatāni
accusative مُنْبِتَيْنِ
munbitayni
الْمُنْبِتَيْنِ
al-munbitayni
مُنْبِتَتَيْنِ
munbitatayni
الْمُنْبِتَتَيْنِ
al-munbitatayni
genitive مُنْبِتَيْنِ
munbitayni
الْمُنْبِتَيْنِ
al-munbitayni
مُنْبِتَتَيْنِ
munbitatayni
الْمُنْبِتَتَيْنِ
al-munbitatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal مُنْبِتِين
munbitīn
الْمُنْبِتِين
al-munbitīn
مُنْبِتَات
munbitāt
الْمُنْبِتَات
al-munbitāt
nominative مُنْبِتُونَ
munbitūna
الْمُنْبِتُونَ
al-munbitūna
مُنْبِتَاتٌ
munbitātun
الْمُنْبِتَاتُ
al-munbitātu
accusative مُنْبِتِينَ
munbitīna
الْمُنْبِتِينَ
al-munbitīna
مُنْبِتَاتٍ
munbitātin
الْمُنْبِتَاتِ
al-munbitāti
genitive مُنْبِتِينَ
munbitīna
الْمُنْبِتِينَ
al-munbitīna
مُنْبِتَاتٍ
munbitātin
الْمُنْبِتَاتِ
al-munbitāti
Descendants
  • Azerbaijani: münbit
  • Persian: منبت
  • Ottoman Turkish: منبت (münbit)
  • Uyghur: مۇنبەت (munbet)