منبوذ
Arabic
| Root |
|---|
| ن ب ذ (n b ḏ) |
| 6 terms |
Etymology
Derived from the passive participle of the verb نَبَذَ (nabaḏa, “to reject”).
Pronunciation
- IPA(key): /man.buːð/
- Rhymes: -uːð
Adjective
مَنْبُوذ • (manbūḏ) (feminine مَنْبُوذَة (manbūḏa), masculine plural مَنْبُوذُونَ (manbūḏūna), feminine plural مَنْبُوذَات (manbūḏāt))
- passive participle of نَبَذَ (nabaḏa, “to reject”)
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَنْبُوذ manbūḏ |
الْمَنْبُوذ al-manbūḏ |
مَنْبُوذَة manbūḏa |
الْمَنْبُوذَة al-manbūḏa |
| nominative | مَنْبُوذٌ manbūḏun |
الْمَنْبُوذُ al-manbūḏu |
مَنْبُوذَةٌ manbūḏatun |
الْمَنْبُوذَةُ al-manbūḏatu |
| accusative | مَنْبُوذًا manbūḏan |
الْمَنْبُوذَ al-manbūḏa |
مَنْبُوذَةً manbūḏatan |
الْمَنْبُوذَةَ al-manbūḏata |
| genitive | مَنْبُوذٍ manbūḏin |
الْمَنْبُوذِ al-manbūḏi |
مَنْبُوذَةٍ manbūḏatin |
الْمَنْبُوذَةِ al-manbūḏati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَنْبُوذَيْن manbūḏayn |
الْمَنْبُوذَيْن al-manbūḏayn |
مَنْبُوذَتَيْن manbūḏatayn |
الْمَنْبُوذَتَيْن al-manbūḏatayn |
| nominative | مَنْبُوذَانِ manbūḏāni |
الْمَنْبُوذَانِ al-manbūḏāni |
مَنْبُوذَتَانِ manbūḏatāni |
الْمَنْبُوذَتَانِ al-manbūḏatāni |
| accusative | مَنْبُوذَيْنِ manbūḏayni |
الْمَنْبُوذَيْنِ al-manbūḏayni |
مَنْبُوذَتَيْنِ manbūḏatayni |
الْمَنْبُوذَتَيْنِ al-manbūḏatayni |
| genitive | مَنْبُوذَيْنِ manbūḏayni |
الْمَنْبُوذَيْنِ al-manbūḏayni |
مَنْبُوذَتَيْنِ manbūḏatayni |
الْمَنْبُوذَتَيْنِ al-manbūḏatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَنْبُوذِين manbūḏīn |
الْمَنْبُوذِين al-manbūḏīn |
مَنْبُوذَات manbūḏāt |
الْمَنْبُوذَات al-manbūḏāt |
| nominative | مَنْبُوذُونَ manbūḏūna |
الْمَنْبُوذُونَ al-manbūḏūna |
مَنْبُوذَاتٌ manbūḏātun |
الْمَنْبُوذَاتُ al-manbūḏātu |
| accusative | مَنْبُوذِينَ manbūḏīna |
الْمَنْبُوذِينَ al-manbūḏīna |
مَنْبُوذَاتٍ manbūḏātin |
الْمَنْبُوذَاتِ al-manbūḏāti |
| genitive | مَنْبُوذِينَ manbūḏīna |
الْمَنْبُوذِينَ al-manbūḏīna |
مَنْبُوذَاتٍ manbūḏātin |
الْمَنْبُوذَاتِ al-manbūḏāti |
Noun
مَنْبُوذ • (manbūḏ) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَنْبُوذ manbūḏ |
الْمَنْبُوذ al-manbūḏ |
مَنْبُوذ manbūḏ |
| nominative | مَنْبُوذٌ manbūḏun |
الْمَنْبُوذُ al-manbūḏu |
مَنْبُوذُ manbūḏu |
| accusative | مَنْبُوذًا manbūḏan |
الْمَنْبُوذَ al-manbūḏa |
مَنْبُوذَ manbūḏa |
| genitive | مَنْبُوذٍ manbūḏin |
الْمَنْبُوذِ al-manbūḏi |
مَنْبُوذِ manbūḏi |