منجی

Punjabi

Etymology

Feminine of مَنْجا (manjā), inherited from Prakrit 𑀫𑀁𑀘 (maṃca), from Sanskrit मञ्च (mañca).

Pronunciation

  • (Standard Punjabi) IPA(key): /məɲ.d͡ʒiː/, [mɐ̃ɲ.d͡ʒiː]
  • Rhymes: -iː
  • Hyphenation: من٘‧جی

Noun

مَنْجی • (manjīf (Gurmukhi spelling ਮੰਜੀ)

  1. a charpoy (a traditional bedstead).
    Synonyms: گھاٹ (ghāṭ), چار پائی (cār pā'ī)

Declension

Declension of منجی
singular plural
direct مَنْجی (manjī) مَنْجِیاں (manjīyāṉ)
oblique مَنْجی (manjī) مَنْجِیاں (manjīyāṉ)
vocative مَنْجِیے (manjiye) مَنْجِیو (manjīv)
ablative مَنْجِیوں (manjīvṉ) مَنْجِیاں (manjīyāṉ)
locative
instrumental

Further reading

  • Iqbal, Salah ud-Din (2002) “منجی”, in vaḍḍī panjābī lughat‎ (in Punjabi), Lahore: ʻAzīz Pablisharz
  • ਮੰਜੀ”, in Punjabi-English Dictionary, Patiala: Punjabi University, 2025
  • Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “mañca”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press, page 556