منح

Arabic

Etymology 1.1

From the root م ن ح (m n ḥ).

Pronunciation

  • IPA(key): /ma.na.ħa/

Verb

مَنَحَ • (manaḥa) I (non-past يَمْنَحُ (yamnaḥu), verbal noun مَنْح (manḥ))

  1. to give, to award, to grant, to bestow
Conjugation
Conjugation of مَنَحَ (I, sound, a ~ a, full passive (?), verbal noun مَنْح)
verbal noun
الْمَصْدَر
مَنْح
manḥ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مَانِح
māniḥ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَمْنُوح
mamnūḥ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مَنَحْتُ
manaḥtu
مَنَحْتَ
manaḥta
مَنَحَ
manaḥa
مَنَحْتُمَا
manaḥtumā
مَنَحَا
manaḥā
مَنَحْنَا
manaḥnā
مَنَحْتُمْ
manaḥtum
مَنَحُوا
manaḥū
f مَنَحْتِ
manaḥti
مَنَحَتْ
manaḥat
مَنَحَتَا
manaḥatā
مَنَحْتُنَّ
manaḥtunna
مَنَحْنَ
manaḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَمْنَحُ
ʔamnaḥu
تَمْنَحُ
tamnaḥu
يَمْنَحُ
yamnaḥu
تَمْنَحَانِ
tamnaḥāni
يَمْنَحَانِ
yamnaḥāni
نَمْنَحُ
namnaḥu
تَمْنَحُونَ
tamnaḥūna
يَمْنَحُونَ
yamnaḥūna
f تَمْنَحِينَ
tamnaḥīna
تَمْنَحُ
tamnaḥu
تَمْنَحَانِ
tamnaḥāni
تَمْنَحْنَ
tamnaḥna
يَمْنَحْنَ
yamnaḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَمْنَحَ
ʔamnaḥa
تَمْنَحَ
tamnaḥa
يَمْنَحَ
yamnaḥa
تَمْنَحَا
tamnaḥā
يَمْنَحَا
yamnaḥā
نَمْنَحَ
namnaḥa
تَمْنَحُوا
tamnaḥū
يَمْنَحُوا
yamnaḥū
f تَمْنَحِي
tamnaḥī
تَمْنَحَ
tamnaḥa
تَمْنَحَا
tamnaḥā
تَمْنَحْنَ
tamnaḥna
يَمْنَحْنَ
yamnaḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَمْنَحْ
ʔamnaḥ
تَمْنَحْ
tamnaḥ
يَمْنَحْ
yamnaḥ
تَمْنَحَا
tamnaḥā
يَمْنَحَا
yamnaḥā
نَمْنَحْ
namnaḥ
تَمْنَحُوا
tamnaḥū
يَمْنَحُوا
yamnaḥū
f تَمْنَحِي
tamnaḥī
تَمْنَحْ
tamnaḥ
تَمْنَحَا
tamnaḥā
تَمْنَحْنَ
tamnaḥna
يَمْنَحْنَ
yamnaḥna
imperative
الْأَمْر
m اِمْنَحْ
imnaḥ
اِمْنَحَا
imnaḥā
اِمْنَحُوا
imnaḥū
f اِمْنَحِي
imnaḥī
اِمْنَحْنَ
imnaḥna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مُنِحْتُ
muniḥtu
مُنِحْتَ
muniḥta
مُنِحَ
muniḥa
مُنِحْتُمَا
muniḥtumā
مُنِحَا
muniḥā
مُنِحْنَا
muniḥnā
مُنِحْتُمْ
muniḥtum
مُنِحُوا
muniḥū
f مُنِحْتِ
muniḥti
مُنِحَتْ
muniḥat
مُنِحَتَا
muniḥatā
مُنِحْتُنَّ
muniḥtunna
مُنِحْنَ
muniḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُمْنَحُ
ʔumnaḥu
تُمْنَحُ
tumnaḥu
يُمْنَحُ
yumnaḥu
تُمْنَحَانِ
tumnaḥāni
يُمْنَحَانِ
yumnaḥāni
نُمْنَحُ
numnaḥu
تُمْنَحُونَ
tumnaḥūna
يُمْنَحُونَ
yumnaḥūna
f تُمْنَحِينَ
tumnaḥīna
تُمْنَحُ
tumnaḥu
تُمْنَحَانِ
tumnaḥāni
تُمْنَحْنَ
tumnaḥna
يُمْنَحْنَ
yumnaḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُمْنَحَ
ʔumnaḥa
تُمْنَحَ
tumnaḥa
يُمْنَحَ
yumnaḥa
تُمْنَحَا
tumnaḥā
يُمْنَحَا
yumnaḥā
نُمْنَحَ
numnaḥa
تُمْنَحُوا
tumnaḥū
يُمْنَحُوا
yumnaḥū
f تُمْنَحِي
tumnaḥī
تُمْنَحَ
tumnaḥa
تُمْنَحَا
tumnaḥā
تُمْنَحْنَ
tumnaḥna
يُمْنَحْنَ
yumnaḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُمْنَحْ
ʔumnaḥ
تُمْنَحْ
tumnaḥ
يُمْنَحْ
yumnaḥ
تُمْنَحَا
tumnaḥā
يُمْنَحَا
yumnaḥā
نُمْنَحْ
numnaḥ
تُمْنَحُوا
tumnaḥū
يُمْنَحُوا
yumnaḥū
f تُمْنَحِي
tumnaḥī
تُمْنَحْ
tumnaḥ
تُمْنَحَا
tumnaḥā
تُمْنَحْنَ
tumnaḥna
يُمْنَحْنَ
yumnaḥna

Etymology 1.2

Pronunciation

  • IPA(key): /manħ/

Noun

مَنْح • (manḥm (usually uncountable)

  1. verbal noun of مَنَحَ (manaḥa) (form I)
Declension
Declension of noun مَنْح (manḥ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مَنْح
manḥ
الْمَنْح
al-manḥ
مَنْح
manḥ
nominative مَنْحٌ
manḥun
الْمَنْحُ
al-manḥu
مَنْحُ
manḥu
accusative مَنْحًا
manḥan
الْمَنْحَ
al-manḥa
مَنْحَ
manḥa
genitive مَنْحٍ
manḥin
الْمَنْحِ
al-manḥi
مَنْحِ
manḥi

Etymology 1.3

Pronunciation

  • IPA(key): /mi.naħ/

Noun

مِنَح • (minaḥpl

  1. plural of مِنْحَة (minḥa)