منخلة
Arabic
Noun
مِنْخَلَة • (minḵala) f (plural مَنَاخِل (manāḵil))
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مِنْخَلَة minḵala |
الْمِنْخَلَة al-minḵala |
مِنْخَلَة minḵalat |
| nominative | مِنْخَلَةٌ minḵalatun |
الْمِنْخَلَةُ al-minḵalatu |
مِنْخَلَةُ minḵalatu |
| accusative | مِنْخَلَةً minḵalatan |
الْمِنْخَلَةَ al-minḵalata |
مِنْخَلَةَ minḵalata |
| genitive | مِنْخَلَةٍ minḵalatin |
الْمِنْخَلَةِ al-minḵalati |
مِنْخَلَةِ minḵalati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | مِنْخَلَتَيْن minḵalatayn |
الْمِنْخَلَتَيْن al-minḵalatayn |
مِنْخَلَتَيْ minḵalatay |
| nominative | مِنْخَلَتَانِ minḵalatāni |
الْمِنْخَلَتَانِ al-minḵalatāni |
مِنْخَلَتَا minḵalatā |
| accusative | مِنْخَلَتَيْنِ minḵalatayni |
الْمِنْخَلَتَيْنِ al-minḵalatayni |
مِنْخَلَتَيْ minḵalatay |
| genitive | مِنْخَلَتَيْنِ minḵalatayni |
الْمِنْخَلَتَيْنِ al-minḵalatayni |
مِنْخَلَتَيْ minḵalatay |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَنَاخِل manāḵil |
الْمَنَاخِل al-manāḵil |
مَنَاخِل manāḵil |
| nominative | مَنَاخِلُ manāḵilu |
الْمَنَاخِلُ al-manāḵilu |
مَنَاخِلُ manāḵilu |
| accusative | مَنَاخِلَ manāḵila |
الْمَنَاخِلَ al-manāḵila |
مَنَاخِلَ manāḵila |
| genitive | مَنَاخِلَ manāḵila |
الْمَنَاخِلِ al-manāḵili |
مَنَاخِلِ manāḵili |