منسأة
Arabic
Etymology 1
From Hebrew מִשְׁעֵנָה (mišʿēnā, “staff”).
Pronunciation
- IPA(key): /min.sa.ʔa/
Noun
مِنْسَأَة • (minsaʔa) f (plural مَنَاسِئ (manāsiʔ))
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مِنْسَأَة minsaʔa |
الْمِنْسَأَة al-minsaʔa |
مِنْسَأَة minsaʔat |
| nominative | مِنْسَأَةٌ minsaʔatun |
الْمِنْسَأَةُ al-minsaʔatu |
مِنْسَأَةُ minsaʔatu |
| accusative | مِنْسَأَةً minsaʔatan |
الْمِنْسَأَةَ al-minsaʔata |
مِنْسَأَةَ minsaʔata |
| genitive | مِنْسَأَةٍ minsaʔatin |
الْمِنْسَأَةِ al-minsaʔati |
مِنْسَأَةِ minsaʔati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | مِنْسَأَتَيْن minsaʔatayn |
الْمِنْسَأَتَيْن al-minsaʔatayn |
مِنْسَأَتَيْ minsaʔatay |
| nominative | مِنْسَأَتَانِ minsaʔatāni |
الْمِنْسَأَتَانِ al-minsaʔatāni |
مِنْسَأَتَا minsaʔatā |
| accusative | مِنْسَأَتَيْنِ minsaʔatayni |
الْمِنْسَأَتَيْنِ al-minsaʔatayni |
مِنْسَأَتَيْ minsaʔatay |
| genitive | مِنْسَأَتَيْنِ minsaʔatayni |
الْمِنْسَأَتَيْنِ al-minsaʔatayni |
مِنْسَأَتَيْ minsaʔatay |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَنَاسِئ manāsiʔ |
الْمَنَاسِئ al-manāsiʔ |
مَنَاسِئ manāsiʔ |
| nominative | مَنَاسِئُ manāsiʔu |
الْمَنَاسِئُ al-manāsiʔu |
مَنَاسِئُ manāsiʔu |
| accusative | مَنَاسِئَ manāsiʔa |
الْمَنَاسِئَ al-manāsiʔa |
مَنَاسِئَ manāsiʔa |
| genitive | مَنَاسِئَ manāsiʔa |
الْمَنَاسِئِ al-manāsiʔi |
مَنَاسِئِ manāsiʔi |
Etymology 2
| Root |
|---|
| ن س ء (n s ʔ) |
| 5 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /man.sa.ʔa/
Noun
مَنْسَأَة • (mansaʔa) f
- verbal noun of نَسَأَ (nasaʔa, “to postpone”) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَنْسَأَة mansaʔa |
الْمَنْسَأَة al-mansaʔa |
مَنْسَأَة mansaʔat |
| nominative | مَنْسَأَةٌ mansaʔatun |
الْمَنْسَأَةُ al-mansaʔatu |
مَنْسَأَةُ mansaʔatu |
| accusative | مَنْسَأَةً mansaʔatan |
الْمَنْسَأَةَ al-mansaʔata |
مَنْسَأَةَ mansaʔata |
| genitive | مَنْسَأَةٍ mansaʔatin |
الْمَنْسَأَةِ al-mansaʔati |
مَنْسَأَةِ mansaʔati |
References
- “منسأة” in Almaany
- Freytag, Georg (1837) “منسأة”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 271
- Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “منسأة”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc[2] (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et Cie, page 1245
- Margoliouth, David Samuel (1939) “Some Additions to Professor Jeffery’s Foreign Vocabulary of the Qurʾan”, in The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland, number 1, , pages 53–54
- H4938 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “منسأة”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[3] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1266